Yıllar Sonra

11.Bölüm(Bitti)

Daha fazla kendimi tutamıyordum.Şirketin bahçesindeki banka doğru gözümden akan yaşlarla yürürken kolumun tutulmasıyla durdum.''İyi misin sen?''diyen kişi Ares'ti. ''Aynen çok iyiyim.Bunlarda mutluluk göz yaşları.Kendi kendime bankta mutlu olmaya gidiyorum gelmek ister misin?''dedim ve önüme döndüm.Banka gidip oturdum.Ares'de yanıma gelip oturdu.''Buse,Kerem mi bir şey dedi?Anlatabilirsin bana.''dedi.Gözümden akan yaşları sildim.''Sen onun kardeşi gibi yakınsın ama o odasında başka bir kızla beni aldattığından haberin yok.İstersen ondan uzak dur.Ben bile tanıyamamışım onu bak.Üzüm üzüme baka baka kararır.Sana tavsiyem kankalığını bir daha gözden geçir.''dedim.Banktan kalktım.Ares olanlardan oldukça habersizdi.

Yapmaz dediğim şeyi bana yapmıştı.Bunca yıl boşuna harcamışım zamanımı.Değeri hak etmeyen biri için ağlamak istemiyordum.Ondan bunu beklemediğim için hayal kırıklığına uğramıştım ama tek darbeyle yıkılmam ben.Güçlü olmam lazım.

Bir an önce eve gittim.Kapıyı çaldım.Baran kapıyı açmıştı.Kaşlarımı hafifçe çatıp ''Siz bizde miydiniz?''diye sordum.Güldü ve ''Galiba binaya alışamadınız.Siz karşı daire desiniz.Karıştırdın sanırım.''dediğinde karşı daireye çevirdim kafamı.Cidden yanlış gelmiştim.Rezil oldum ya.''Çok özür dilerim rahatsız ettim sizi.Dalmışım da.''dedim.''Sorun yok.İyi günler.''dedi.Kafamı salladım ve kendi kapımı çaldım.O da kapıyı kapattı.Miray kapıyı açtığı gibi içeri girdim.Koltuğa oturdum.

Kendimi ağlamamak için ne kadar tuttuysam da dayanamadım.Birden ağlamaya başladım.''Noluyo kanka iyi misin sen?''dedi.Ağlamaktan konuşamadım.Bir bardak su getirdi.Suyu içtikten sonra ''Kaderlerimiz ne kadar da benziyormuş aslında.Bak sevdiğim,güvendim adam beni aldattı.''dedim.Ağlamaktan zor konuşmuştum.''Ne Kerem mi?Ama nasıl olur?O seni aldatmaz ki.Gerçi bende öyle demiştim aldattı ama sizin yıllarınız var.Busem,canım emin misin ?Yanlış falan anlamış olma.''dedi.Ama ben yanlış anlamamıştım ki gözlerimle görüştüm onu.''Hayır eminim.Kızla öpüşüyorlardı.Hatta gidip tokat da attım.Yanlış anlamış olsam veya bir açıklaması olsa arkamdan gelirdi.O da tam bir şerefsizmiş.Hadi benim bu olaydan haberim yok çünkü aldatılan kişi benim.Ama bu şerefsiz nasıl bir master yaptıysa kankasının bile haberi yok.M-Miray ben onu çok sevdim be.''dedim. Hıçgırarak ağlamaya başladım.''Buse kendine gel sen dememiş miydin bana güçlü dur diye.Şimdi sıra sende.Bizim tek hatamız nerede şerefsiz,beyinsiz,öküz varsa onları çok sevmemiz.Ama yaptık bir hata.Şimdi ağlamayı bırak.Al telefonu eline ara ve binanın önüne gelsin eşyalarını verelim.Yani aşağıya atalım.Bence süper bir terapi olur sana.''dedi.Bu fikir güzel gelmişti.Beni ağlarken görmemeliydi.

Göz yaşlarımı sildim ve derin nefesler aldım.Telefondan onu arayıp binanın önüne gelmesini söyledim.İtiraz etmeden geldi. Ares'in doğum günümde aldığı Keremle benim fotoğrafım olan çerçeveyi aşağı fırlattım.Sonra bana aldığı kolyeleri ve çift saatimizi de attım. Miray'a çiçekleri de atmasını söyledim.O onları atarken ben de banyoya gidip soğuk bir su doldurdum.Miray'ın yanına döndüm.''O şeytan reis yine iş başındasın.Okey güzel fikir ama kankacım biz kaçıncı kattayız bak.Buradan isabet ettiremezsin ki.''dedi. Kovayı kaldırdım.Kerem eşyaları topluyordu.''İzle ve gör canım. Nişancılığım iyi olmasa polis olmazdım.''dedim ve Kereme doğru bir kova,buz gibi suyu döktüm.Su istediğim yere yani Kerem'e geldi.Çok rahatladım.Miray bana dönüp ''Seni ayakta alkışlıyorum kankacım.Ya da şeytan kankacım mı demeliydim.''dedi.Biraz güldük.Belki ağlanacak halimize güldük.Belki de ağlamak istedik ama göz yaşlarımız tükendiği içindi.

Kerem yukarı doğru yani bize bakıp''Ne yaptığını sanıyorsun sen!''diye haykırdı.O sırada Baran'ın sesi lafımı kesmişti.''Buse ve Miray bir sorun mu var ?''dedi ve Kerem'e baktı.Kerem,Baran'a dönüp''Var ya da yok.Bu seni ilgilendirir mi kardeşim.Kimsin sen?''dedi.Baran'da binaya bakıp''Bu binanın sahibinin oğluyum.Yani o kızların ev sahibi.''dedi.Kerem de ani bir çıkışla ''İyi o zaman evden çıkıyorlar.Al evini başına çal.''dedi.Hemen koşa koşa aşağı indik.''Biz hiçbir yere gitmiyoruz ama sen şimdi bu zımbırtılarını da alıp uzaklaşıyorsun.Bir daha yüzünü görmemek üzere.Şimdi daha fazla havlama.''dedim.Baran'da bize doğru geldiğinde beraber yukarı çıktık.Onun dedikleri için özür diledik.Allah'tan anlayışlı kişiler ya.