10.Bölüm(Yeni Şehir)

81 47 19
                                    

Buse'den

Her şey güzel olacak, inanın lan 

Bugün, yarın ve yarınlar doğar

Bi güneş açar, bi sus

Artık bi sal,benim kafam yalan hayatlarınıza

Şamar atar sok akla bunu Sokakta kal...

Miray'ın söylediği şarkı buydu.Galiba her şeyin güzel olmasını umuyordu.Bende öyle.

Saat şuan 07.45. Sabah kalkar kalkmaz Keremleri aradık.Yardıma geldiler.Hep beraber eşyaları kolilere dolduruyorduk.Bu hızlıca geçen beş ayda Ankara'dan kendimize en uygun evi bulmuştuk.Her şeyimiz de hazırdı. Keremler de İstanbul'a gitmişlerdi fakat bu hafta bizim yanımız dalardı.Ben ve Kerem mutfağı topluyorduk. Ares salonu,Miray'da odamızı topluyordu.

Küçük eşyaları toplamıştık.Mobilyalar için de nakliyat aracı geliyordu.Nakliyat aracı gelene kadar komşularımızla vedalaştık.Az bir süre kalmış olsak da bizimle çok iyi ilgilenmişlerdi.

Nakliyat geldi.Eşyaları taşıyorlardı.Miray ''Çok heyecanlıyım ya.''dediğinde Ares birden

''Montumun cebinde yok kuruş

Zıplıyor herkes kanguru sanki

Ful depo Tounus'um

Bi'de kafamıza bass vurur ama yine yok

Bu hayatın heyecanı meycanı yok

Bu hayatın heyecanı meycanı yok

Bu hayatın heyecanı meycanı yok.Yok!''

Diyerek karşılık vermişti.''Senin heyecanın yok mu?''dedi Miray.Ares'te''Senin heyecanın var.''dedi.''Evet var ama o heyecan benim.Gerçi sen niye heyecanlanasın ama yinede var mı yok mu?''dedi.Ares'de ''Benim hayatım sen olduğuna göre heyecanı var.''dedi.Kerem'e dönüp ''Ya bak gör gör.Şu çocuktan az bir kaç güzel söz öğren.''diye azarladım.Miray'da ''Aa Buse Kerem'in bir çok romantik halini gördük bu Ares için bir ilk.Kızma Kerem'e.''dedi.Başımla onayladım.Ve evet benim canım aşkım çok romantik olabiliyordu.

Tüm eşyalar toplanmıştı.Ev tamamen boştu.Nakliyat yola çıkmıştı.Uçağa bindik.Ailemi aradım ve son gelişmeleri verdim.Uçakta güzel bir yolculuk geçirdim.

Uçaktan indik.Miray bana dönüp''Evet güzel bir yoldu falan filan ama bizim şimdi eve gitmemiz lazım.''dedi.''Evet gidiyoruz ya.''dedim.''Evi tam ayarladık demi biz?'' ,  ''Evet Miray.Yoksa nereye gidelim biz demi.''dedim.''Of emin olayım dedim.Panik yaptım. okey.''dedi.Kafamla onayladım.

Biz evin önüne geldiğimizde apartmanın dışını güzelce bir inceledim.Çok güzel duruyordu.Fotoğrafını görmüştüm ama şuan çok hoş.Apartmanın içine girdik.Miray bir asansörün düymesine bastı.Burası baya büyük bir apartman.Ansansör geldi.En üst kata çıktık.

Ev sahibinin evi olduğu dairenin kapısını çaldık.Kapı açıldığında uzun boylu gayet yakışıklı birisi kapıyı açtı.Baştan aşağı bizi bir süzdükten sonra karizmatik olduğunu düşündüğüm bir biçimde ''Buyurun siz kimdiniz?''dedi.''Biz ev için gelmiştik.Zühre hanımın haberi vardı.O burada değil mi?''dedim.Baya düzgün bir cümle kurmuştum.''Evet.Sizi şöyle içeri alalım.''dediğinde Miray'a baktım.Başıyla işaret ettiği üzere içeri geçtik.Evin eşyaları baya moderndi.Mutfağın  tezgahına yaslanmış genç bir kadın bize doğru kafasını çevirdi.Gayet güzel bir kadındı.Bizim yaşlarımızda duruyordu.''Baran bu kızlar kim?''dedi.''Alt daire için gelmişler.''dedi.Vay be tam onların alt kata düşmüştük.Ses yapsak hemen duyarlardı.Miray ''Zühre hanım nerede acaba ?''diye sordu.Evet mantıklı bir soru.Biz de onun için gelmiştik ama ben eve geçmişiz de sorunlarımızı düşünüyorum ya.''Siz şöyle oturun gelir şimdi.''dedi adını öğrendiğimiz Baran.O kız daha soğuk sert duruyor.Sırf bu yüzden Mirayla benziyorlar.İnşallah bu kız da Miray gibi tanıyınca iyidir.

Yıllar SonraWhere stories live. Discover now