When the wind blow...(Completed )

part 24

ခုတစ္ေလာ ပိုပိုကဲလာတဲ့ ကိုိုကို႔ အား ရိေပၚ အံ့ျသေနမိသည္။ တစ္လမ္းလံုး ဂ႐ုစိုက္တာႀကီးကလည္း အနားကကို မခြာေတာ့တာ ပက္က်ိႀကီးလိုဘဲ...
ရိေပၚ ပက္က်ိေတာ့ ေၾကာက္ေပမယ့္ ဒီယုန္ပက္က်ိႀကီးေတာ့ မခြာခ်ခ်င္ပါဘူး
ခ်စ္တာကိုး.....

ယခုလည္း အျခားသူေတြအတြက္ လမ္းမွာခဏနားတုန္း လွည္းထဲဘဲ ထိုင္ေနရသည္မွာ ပ်င္းလို႔ ခဏေလး ေလညင္းထြက္ခံသည္ကို...

*ကေလး...ကိုယ္ေျပာထားတယ္ေလ အျပင္မထြက္နဲ႔ ေလစိမ္းေတြ တိုက္မယ္လို႔
လာ လွည္းထဲျပန္ဝင္ေန....*

*ကိုကိုကလည္း ခဏေလးဘဲဟာကို...*

*ခဏေလးလဲမရပါဘူး... လာ..*

*ကိုကို အတည္ခဏေလးပါဆို...အထဲမွာ ေနရတာပ်င္းေနၿပီ*

*ဝမ္ငယ္ ကိုကို႔စကား နားမေထာင္ ဘူးလား*

*ဟြန္႔... *

ရိေပၚ တစ္ေယာက္ စူပုပ္ကာ...လွည္းထဲ ျပန္တက္ထိုင္ေနလိုက္သည္။
ထိုအခါၾကျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္မွ ခါးေလးကို ဖြဖြ ဖက္ျပန္ၿပီး...သူ႔ပုခံုးေပၚ ေမးေလးတင္ကာ

*ဝမ္ငယ္...ကိုကို႔ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္...ကိုကိုက ကေလးေနမေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ....ဝမ္ငယ္
ကိုကို ဝမ္ငယ္ေပၚ ခဏအိပ္မယ္ေနာ္....*

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေပါင္ေပၚေခါင္းတင္ကာ
ဖက္ထားေသာ ကိုကို.... ခုလိုၾကေတာ့လဲ ကိုိုကို႔ကို စိတ္မဆိုးရက္ႏိုင္ပါဘူး သနားစရာေလး ကေလးေလးလိုဘဲ... ရိေပၚလဲ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ တိတ္တိတ္ေလးသာေနေပးလိုက္သည္။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ဗိုက္ေလးနား မသိမသာေရာ သိသိသာသာေရာ ပိုပိုတိုးရင္း ကပ္ေနမိေလသည္။

မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး....တကယ္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ျမင္ခ်င္မိေနၿပီ အရမ္းဘဲ... ေသးေသးေလးတစ္စံုတစ္ရာကို သူေပြ႔ဖက္ထား ခ်င္မိၿပီ... ကေလးေလးေရ ပါးပါး မင္းကို ျမင္ခ်င္လွၿပီကြာ.....

ကေလးေလးေရ...သမားေတာ္ႀကီးကေျပာတယ္
သားပါးပါးက ခုလိုေတြ ဆိုးမွာ အစပိုင္းဘဲ ႐ွိေသးတယ္တဲ့ ခုက ပထမ တစ္လဘဲ ႐ွိေသးတယ္တဲ့ကြာ...ပါးပါး ဘယ္လိုထိန္းရမလဲ