When the wind blow...(Completed )

part 30(final)

ဖြားက ခ်ယ္ရီေတြနဲ႔ ဝန္းရံေနတဲ့ ဥယာဥ္ႀကီး အလယ္႐ွိ ဇရပ္ေလးသို႔ သူ႔အားေခၚသြားသည္။
ထိုေရာက္ေတာ့ ထိုင္ဟု ေျပာၿပီးတည္းက အဖြားက သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္မလာ...
လက္ကို ေနာက္ပစ္ၿပီး ခ်ယ္ရီပင္ေတြဘက္ ေငးေနတဲ့ အဖြားက သူ႔အား တစ္ခုခုေလးေလး နက္နက္ေျပာစရာ ႐ွိေနဟန္ ႐ွိသည္။ သူလည္း ဖြားေငးရာဘက္ကိုသာ လိုက္ေငးရင္း တိတ္ဆိတ္ေနမိ၏။

*ေ႐ွာင္းက်န္႔.... မင္းဘယ္ေတာ့ျပန္ရမွာလဲ*

အဖြားစကားေၾကာင့္ သူလန္႔သြားသည္။
အဖြားက ဒါေတြလည္းသိတာဘဲလား

*အင္း...ငါအားလံုးသိတယ္ *

ဒီတစ္ခါလည္း လန္႔သြားမိသည္။
အေတြးေတြကို ဖတ္ႏိုင္တာဘဲ ဆရာႀကီးနဲ႔ တူတူဘဲ

*အင္း...သူနဲ႔ငါက လမ္းစဥ္ျခင္းတူတယ္...
အေတြးေတြကိုရပ္ၿပီး ေမးတာေျဖရင္ ေကာင္းမယ္ ေ႐ွာင္းက်န္႔...မင္း ေလးလဘဲ က်န္တာမလား*

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဘာစကားမွတကယ္မဆိုမိ။
ေသရမယ့္လူမဟုတ္ေပမယ့္ ရိေပၚနားက ခဲြခြာရဖို႔ ဆိုတာ သိေနရေတာ့ ေသရမွာထက္ သူအလြန္ စိုးရြံ႔ မိတာ အမွန္ပါ။... ခုခ်ိန္ထိ ရိေပၚကို သူဘယ္လိုေျပာရမယ္မွန္း တကယ္ မသိ။
ရိေပၚဝမ္းနည္းေနမွာကိုလည္း သူစိုးရိမ္သည္။
ဘာဆက္လုပ္ရမလဲေနာ္....

*မင္း ေျမးကို ထားခဲ့လိုက္ေတာ့....*

*ဗ်ာ...!!!*

*မင္း ဘာလုပ္ရမယ္မသိဘူးဆို... မင္းေျမးကို ထားခဲ့လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးဘဲ... ေစာေစာထြက္သြားေတာ့ သံေယာဇဥ္ ပိုနည္းသြားတာေပါ့...*

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဘာစကားမွမဆိုမိ။ အမွန္ေျပာရရင္ သူမသြားခင္ထိေလး ရိေပၚကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးခဲ့ခ်င္မိေသးသည္ေလ
ခုေတာ့.....

*ေျမးအတြက္ေျပာေနတာပါ ေ႐ွာင္းက်န္႔....
မင္းက ထြက္သြားရမွာ ေသခ်ာေနတဲ့ သူဘဲ
အခ်ိန္ေစာေစာ ထြက္တာနဲ႔ ေနာက္က်မွ ထြက္တာ ႏွစ္ခုဘဲ ကဲြမွာ... ေသခ်ာစဥ္းစားပါ....ငါေတာင္းပန္ပါတယ္....
ငါ့ေျမးေလးအတြက္....*

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေရငံု ႏႈတ္ပိတ္သာေနေနမိသည္။
သူတကယ္ ရိေပၚကို မခဲြခ်င္ေသးပါဘူး....
သူ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးခ်င္ေသးတယ္....
သူ ရယ္ေမာခ်င္ေသးတယ္....
သူ...ရိေပၚရင္ခြင္ထဲ ငိုၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္....
သူျဖစ္ခ်င္ေနခဲ့တာ...တကယ္အမ်ားႀကီး....
ခုေတာ့.... ခု ဖြားေျပာေနတာလဲ မွန္ေနတာဘဲေလ သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ မခိုင္မာေလ ေကာင္းေလမဟုတ္လား...