2~

325 177 13
                                    

Ertesi gün hasta olmuştum. Tam 3 gün okula gidemedim.
Bugün günlerden cuma'dı hafta sonuna girecektik ve ben daha o kızla adam akıllı tanışamamıştım.
Sabah okula gittiğimde yine aynı koridorda, yine aynı yerde oturmuş kitap okuyordu.
Neden hergün aynı yere oturup kitap okuyorduki?
Bu sefer ben konuştum;
Ben:Selâm
Eliyle 1 dakka bekle işareti yaptı.
1 dakka geçmeden kafasını kaldırdı ve konuştu;
Son sayfayı okuyorum bitirmeme izin verirmisin?
Ben;Tabiki
Kitabı okumaya devam etti. İsmini merâk ediyordum. Kitabı okumayı bitirdiğinde sorcaktım.
Biraz bekledim. Kitabı kapattı ayağa kalktı ve konuştu.
-Efendim Atilla?
Birden şaşırdım ismimi nereden biliyorduki?
Ben; İsmimi nereden biliyorsun?
-Sınıf defterinden baktım
Neden baktı ki acaba?
Bana sorabilirdi neden sormadı?
Ben;Hm anladım. Peki senin ismin neydi acaba?
-Şule
Ben;Çok güzel ismin varmış memnun oldum.
-Teşekkür ederim
Zil çaldı derslere girmemiz gerekiyordu ama Şule derse girmiyordu. Neden diye sorduğumda ise oraya oturup kitap okuyacağını söyledi. Bişey diyemedim.
Derin derin düşündüm kütüphane dururken oturacak yerler varken neden yere oturup kitap okuyorduki?
Derslere girmediği için okulda kalıcaktı.
Ona yardım etmem gerekti. Ama daha yeni tanışıyoruz beni dinlermiydi ki?
Bence dinlemezdi. Tekrardan yanına gidip onunla konuştum. Okulun umrunda olmadığını söyledi. Sadece gelip orada kitap okuması gerekiyormuş. Sebebini söylememişti.
Hayalleri çok kötü bi şekilde yıkılmış. Belliydi.
"Aynı benim hayallerim gibi"
O gün moralim bozuldu ve okul bitmeden eve gittim. Çantamı attım odama girip kapıyı kilitledim. Yine derin derin düşünmeye başladım.
Acaba neden böyle?
Sanki kendimi kaptırıyordum ona.
Yine mi?
Aşık olmaktan korkmuyordum herâlde.
Aslında beni bir çiçek anlatıyor.
Papatyalar ne fedâkar çiçeklerdir öyle... Ama değerleri yoktur. İşte hep seçilirler papatyalar. Ya sevilirler yada sevilmezler.
En acısı bu ya. Belki sevilmeyecekler ama uğruna bütün yapraklarını feda ederler.
Bende bir papatyayım.
Ve korktuğum tek şey ya sevilmessem?
Ya sevmesse?
Yine neyin karamsarlığı bu?
Herzaman ki gibi bu gecede öylece düşünerek uyudum.

Gökyüzüm SenWhere stories live. Discover now