Gökyüzüm Sen

11~

Bütün gece onu düşündüm.
Birlikte yaşadıklarımızı.
Geçirdiğimiz vakti.
Sarılarak uyuduğumuz o geceyi.
Anlık olarak öptüğü gözlerimin önünden gitmiyordu.

Sanırım artık sevgili gibiydik.
Veyada öyleyiz.
Ama..
Ama o yoktu..
Tüm bunları yaşadıktan sonra ortalıktan kaybolmuştu.
Kafamı karıştıran binlerce soru vardı..
Günlerce hiç uyuyamamıştım.
Hergün evine gidip bakıyordum.
Ama o hâla yoktu..

1 hafta sonra..

Günlerden pazar..
Herzaman ki gibi evine bakmaya gittim.
Sadece evine bakmakla yetiniyordum.
Kapıya defalarca tıkladım.
Çıt ses yoktu.
Kapıya tıklarken, arkamdan birisi seslendi.

"Sen kimsin?"

Döndüm ve baktım..

"Aleynaa??"

"Atillaa??"

Elinde bir kaç dosya vardı.
Ve bir anahtar vardı.
Aleyna benim çocukluk arkadaşımdı.
Burada olcağı hiç aklıma gelmemişti.

"Aleyna nereye gidiyorsun?"

Konuşurken dili bir birine dolandı.

"Hiç bir yere git gitmiyorum."

"Neden geziyorsun? ozaman"

"Asıl sen napıyorsun? burada"

"Aleyna ben bu şehire yeni taşındım."

"Biliyorum"

"Nereden Biliyorsun?"

"Pardon Bilmiyorum. Neyse görüşürüz. Atilla.

"Nereye?"

Arkasına bile bakmadan gitti.
Acaba..
Aleyna..
O gün kapıya gelen..
Acaba o gün kapıya gelen aleyna olabilirmiydi?
Çünkü beni tanıyan başka kimse yoktu.

Evime gittim.
Kafam daha çok karışmıştı.
Gece uyumak yerine onlarca olan şeyi düşünüyordum.

Hayır..
Olamaz.
O böylece bırakıp gidemezdi.
Kesin bir şey olmuştu.
Bir an önce onu bulmam gerekti.
O gece çok düşündüm.
Ve evine bir şekilde girmeye karar verdim.

Günlerden pazartesi..
Sabah erkenden uyandım.
Aceleyle,  hazırlandım.
Ve evden çıktım.
Çıkmadan önce, onun evinin kapısını açmak için, yanıma bir takım şeyler almıştım.

Kimseler görmeden yapmam gerekiyordu.
Sabah erken kalkmamın amacıda buydu.
Biraz yorucu olsada kapıyı açmayı başarmıştım.
Onu bulmak için ipucu arıyordum.
Önce salona,  daha sonra mutfak,  daha sonrada onun odasına bakmıştım.
Evin altını üstüne çevirmiş olsamda hâla birşey bulamamıştım.
Sanırım evi çok dağıtmıştım.
Daha ne aradığımı bile bilmiyordum.

Çok yorulmuştum.
Kitaplığın olduğu yere dayandım.
Kocaman kitaplık birden tersine döndü.
Benide içine almıştı.
Burası..
Onun gizli odasıydı.
Bilmeden kendimi onun gizli odasına atmıştım.
Burası çok büyüktü.
Onunlayken tamamını görmemiştim.
Yavaş yavaş yürümeye başladım.

Yaklaşık 15 dakika yürüdükten sonra,
Karşıma bir kapı çıktı.
Sessizce kapıyı açtım.
Tıpkı korku filmlerinde ki gibi yanıp sönen ışıklar vardı.
Karşımda kocaman bir şifreli kapı vardı.
Şifreyi bulup içeriye girmem gerekiyor.
Neyle karşılaşacağımı hiç bilmiyordum.
Ama bunu onun icin yapacağım..

İYİ OKUMALAR..