Gökyüzüm Sen

15~

Yaklaşık bir saat sonra hastaneden çıktık.
Ayakta duracak hâlim yoktu.
Şule belimden tuttu ve elimi omzuna koydu.
Ayakta durmamı sağlıyordu.
Hastaneden çıktığımızda karşımda paha biçilemez bir spor araba gördüm.
Oraya doğru ilerliyorduk.
Araba Onundu sanırım.

"Araba seninmi?"

"Evet"

"Bilmiyordum. Araban güzelmiş."

"Daha bilmediğin çok şey var."

Sanki bana biraz soğuk davranıyordu.
Beni evine götürdü.
Başım çok dönüyordu. Üzerimde aşırı derecede bir halsizlik vardı. Yürümeme yardımcı oldu.
Beni Kendi odasına götürdü. Yavaşca yatağına yatmamı sağladı.

"Sen biraz dinlen Atilla. Merâk etme herşeyi anlatacağım. Ama önce sen iyi olmalısın."

Dediği gibi dinlenmek için gözlerimi kapattım.
Sanırım uyuya kalmıştım.

Elinde kanlı bıçak olan bir vampir,
Üzerime doğru geliyordu.
Olduğum yerden kıpırdayamıyorum.
Yardım edin!
İmdat!
Kimse yokmu?
Sesimi kimse duymuyordu.
Vampir git gide yaklaşıyordu.
Tam yatağın başına geldi.

Korkarak, çığlık attım.
O yanımdaydı.
Panikle onuda korkutmuştum.
Sanırım kötü bir kabus gördüm.
Bana sarıldı.
Ve sakin olmamı söyledi.
Kalp atışlarım aşırı derecede hızlıydı.
Panikle kalktığım yerime tekrar yatmamı sağladı.

Ondan saçımla oynamasını istemiştim.
Bi eliyle saçımı okşarken, diğer eliyle elimi tutuyordu.
Bu gece defalarca kabus görmüştüm.
Kısa ama çok korkuyordum.
O her defasında yanımdaydı.
İyi olmam için bana kocaman sarılıyordu.

Saat' 06:43
Sonu gelmeyen kabuslar bitmişti.
Çok uykum vardı.
Ama artık uyumaktan korkuyordum.
Güneş doğuyordu.
O yanımda uyuya kalmıştı.
Sanırım gece onu çok yordum.
Benim yüzümden uyuyamamıştı.

Yavaşça yattığım yerden kalktım.
Üşümemesi için onun üzerini örttüm.
Dün geceye göre iyiydim.
Sadece biraz uykum vardı.

Şuleyi dinlenmesi için uykusuyla baş başa bıraktım..

İYİ OKUMALAR..