Gökyüzüm Sen

18~

Saat' 02:00
Gecenin bir yarısı.
Çok kötü bir kâbus gördüm.
Uyandığımda yerimde zıpladım. Derin bir nefes almıştım.

"Atilla iyimisin?"

"Hıhı iyim"

Bütün vücudum terlemişti.
Gördüğüm kâbusu hatırlamıyordum. Ama,  uyanmak icin çabaladığımı biliyordum.
Kıyafetlerimi değiştirmem gerekiyordu.
Ama buraya hiç kıyafet getirmemiştim.
Resmen ter deil su içine batmış gibiydim.

"Atilla benim kıyafetlerimden verebilirim."

"Hayır kittym senin kıyafetlerin olmaz bana."

Tishortumu çıkardım.
Su içinde kalmaktansa yarı çıplak kalmayı tercih etmiştim.

"Atilla üşürsün öyle."

"Sarılırsın üşümem. Olmazmı?"

"Peki sarılırım."

Tekrardan yattım. Üşümemem için,
O bana kocaman sarılmıştı.

Saat' 03:24
Sürekli kâbus görüyordum.
Benim paniğimle birlikte oda uyanıyordu.
Başım çok ağrıyordu. Uyku bastırıyor ama uyumaya korkuyordum.

"Kittym bana su getirirmisin?"

O su almak için mutfağa gittiğinde,
Başım çok dönüyordu.
Yatağın karşısında bir insan görüyorum.
Hayır insan değildi. Ağzından kanlar akan bir vampir.
Birden çığlık attım. Gözümü kapayıp açmamla kaybolmuştu.
Sanırım halüsinasyon görüyordum.
çığlığımı duyar duymaz o panikle koşarak gelmişti.

"Atilla noldu? İyimisin?"

"Sadece halüsinasyon gördüm sanırım iyiyim."

"Kıyamam" diyerek sarıldı.
Su içtikten sonra tekrardan yatmıştık.
Uyuduğumda kâbus görüyordum. Uyumadığımda ise,
Sürekli halüsinasyon görüyordum.
Ne yapacağımı şaşırmıştım.

Saat: 06:00
Güneş doğuyor, Oda ışık alıyordu.
Sonu gelmek bilmeyen kâbuslar bitti.
Uykusuzluktan gözlerim kanlanmıştı.
O yanımda masum masum uyuyordu.
Sabah olduğunu düşünerek bende uyudum.
Bu sefer kâbus görmemiştim.

Öğlen saat' 12:30' da uyandım.
O bana sarılarak uyuyordu.
Yavaşça kalkmaya çalıştım.
Amacım onun uykusunu bölmemekti.

"Atilla ben uyanığım sessiz olmana gerek yok."

"Madem uyanıksın söylesene kittym"

"Bu anın tadını çıkarıyordum"

"Ne varmış bu anımızda?"

"Sıcacık bedenine sarılıp uyuma anı. Daha ne olacak?"

"Ama kittym sen gece boyu bana zaten sarılarak uyuyorsun."

"Gece ayrı, sabah ayrı atillacım"

Gözleri kapalı başı göğsümde sarılmaya devam ediyordu.

"Kittym gözlerini açarmısın artık."

Gözlerini açtı. Başını göğsümden kaldırdı.
İkimizde yatağa oturduk.
Şaşkın şaşkın vücudumu inceliyordu.

"Senin dövmenmi var?"

"Evet hepsi bir anlam taşıyor benim için"

"Hmm güzelmiş."

Üzerimi giydim. Daha sonra birlikte kahvaltı hazırladık.
Kahvaltı yaptıktan sonra,

"Kittym ben evime gidip geleceğim."

Yanıma biraz kıyafet alacağımı söyledim.
Ve evime doğru yolculuğa çıktım.

Neden sürekli kâbus görüyordum?
Gece çok halsiz düşüyordum.
Bu o papatyaya dokunduktan sonra olmuştu.
İyi hissetmiyordum.
Doktora gitmem gerekiyordu..

İYİ OKUMALAR..