Vechtersbaas

16. Een deal zonder labels

.-~*~-. 

A     L      E      X       A       N       D       E      R

"Dus Tarik sloeg dat bushokje kapot, waarna wij allemaal gingen wegrennen" Vertelt Mo enthousiast. Het is nu maandag ochtend en we lopen samen door de schoolgangen. Hij heeft zijn zaterdagavond op straat doorgebracht en nogal mee meegemaakt met de jongens.

"Je moet echt oppassen. Je weet dat Victor heeft gedreigd je te vermoorden toch, omdat je 10k schuldig bent?" Onderbreek ik Mo in zijn verhaal.

"Ja, maar jij zou dat toch voor me fixen." Zegt hij luchtig, waarna hij doorgaat met zijn verhaal.

Tuurlijk Mo ik fix het wel voor je. Geen probleem ik heb gelukkig toch niet veel te doen.

Mo zijn verhaal interesseert me letterlijk geen fuck meer. Hij denkt echt alsof het niks is dat hij zomaar 10k handel is kwijtgeraakt. Nu mag ik zijn rotzooi gaan opruimen.

Ik voel hoe een brugger die in tegengestelde richting aankomt gelopen tegen me aanbotst. En als een soort reflex duw ik hem hard weg, waardoor Mo verbaasd stopt met lopen.

Fucking kut kinderen.

Ik kijk om naar het jongetje die nu op de grond tegen de muur ligt. "Kijk uit je fucking ogen de volgende keer." Sis ik de brugger geïrriteerd toe, waarna ik stug doorloop.

"Waar ging dat over?" Mo kijkt me verbaasd aan en komt weer naast me lopen.

"Hij liep tegen mij aan. Kut joch."

"Lex, je moet daar echt mee oppassen de vorige keer werd je ook al bijna van school gestuurd."

"Hij gaat echt niet dood van tegen een muur geduwd worden. Ze moeten gewoon hun plek kennen." Ik open de deuren die naar het schoolplein leiden en haal mijn sigaretten uit mijn jaszak.

"Je ging toch stoppen?" Zeg Mo als hij naar mijn sigaretten kijkt. Ik haal mijn schouders op en steek een sigaret aan.

"Teveel stress." Antwoord ik simpel.

"Wat als Victor je een keer betrapt en hij wordt kwaad wat dan? Je weet dat je van hem niet meer mocht roken toch."

"Dat zie ik dan wel."

"Ja dat zie je dan zeker. Als hij mij heeft opgehangen aan het plafond." Zegt Mo dramatisch, waardoor ik mijn ogen rol. Mo gaat altijd van de ergste scenario's uit.

"Dus heb je al gesproken met je vader? Waarom laat hij je naar buiten zaterdagavond? Je hebt toch huisarrest?" Ik neem plaats op onze vaste picknick tafel en kijk Mo vragend aan.

"We hadden weer een ruzie over dat ik een crimineel wordt en geen goed voorbeeld ben voor mijn broertjes en zusjes. Ik werd boos en ik toen ben weer het huis uitgezet." Hij gooit zijn rugzak op de grond en komt naast me zitten. Ik neem nog een hijs van mijn sigaret en blaas voorzichtig de rook uit.

Mo heeft ondertussen met zijn grijphandjes mijn lunch al uit mijn rugzak gehaald.

"En nu? Heb je al contact gehad met Lange over een nieuwe lading?" Vraag ik hem, waardoor hij zijn hoofd schud en het aluminiumfolie van mijn lunch opent.

"Mijn vader heeft mijn blackberry afgepakt. Dus ik moet zelf contact zoeken, wat lastig gaat als ik binnen wordt gehouden."

"Oeh, zalmwraps van je oma, mijn favoriet." Switch hij het onderwerp opeens als hij ziet wat mijn lunch is. Mo neemt een grote hap van de lunch die mijn oma elke ochtend voor me klaarmaakt. Ze is echt veel te goed voor me.

"Laat je wel wat voor mij over he sukkel." Zeg ik grijnzend als ik zie dat hij de wrap bijna naar binnen schrokt.

Hij knikt en ik zie dat Sakina ook al onze richting op komt lopen.