Vechtersbaas

24. Jaloers

.-~*~-.

V     A      N      E      S      S      A

Met een harde bonk gooi ik mijn boeken in mijn kluisje. Ik heb zo geen zin in deze nieuwe schooldag. Gister op die verjaardag was echt een marteling en dan vooral Peter. Hij is mijn constant aan het Dm'en en ik hem echt geen idee wat ik er mee aanmoet.

Het enige wat ik kan doen is een manier vinden om Xavier terug te pakken. Zonder dat ik het risico loop dat hij het filmpje van Alex lekt. Over Alex gesproken, ik heb hem niet meer gezien sinds dat hij gister bij mij is blijven slapen.

We hebben ook niet meer met elkaar geappt, niet dat dit eerder wel gebeurde, maar alsnog. Ik weet niet wat er tussen ons speelt, maar het is vaag. Ik weet niks over hem en zijn humeur wisselt met de seconde. Dat filmpje van Xavier van gister heeft me alleen maar harder doen nadenken.

Moet ik tegen hem zeggen dat ik weet dat hij een winkel heeft overvallen?

Een diepe zucht verlaat mijn mond, terwijl ik mijn frans werkboek in mijn tas doe.

"Goedemorgen." Hoor ik een opgewekte stem van naast mij zeggen, Sarah.

"Hey Saar." Begroet ik haar. Ze gaat tegen het kluisje naast die van mij leunen en kijkt me onderzoekend aan.

"Wat hoorde ik nou van Chris, hebben jullie ruzie?" Vraagt ze, waardoor ik gelijk mijn ogen rol.

"Ik ben hem gewoon even zat. Hij vertelt niks meer tegen me en doet heel moeilijk."

"Misschien vind hij je leuk." Oppert ze.

"Jij ook al?" Vraag ik verontwaardigd. Waarom denkt iedereen dat Chris mij leuk vindt.

Je hebt er zelf ook aan gedacht. Hoor ik een stemmetje in mijn achterhoofd zeggen.

"Het zou verklaren waarom hij zo jaloers doet, als je met Alex bent." Door Sarah haar woorden ben ik een tijdje stil, terwijl mijn gedachten alle kanten op gaan. Zou het dan wel waar zijn?

"Nee, dat kan echt niet." Ontken ik uiteindelijk, terwijl ik mijn tas over mijn schouder hang.

"Ik zou er als ik jou was toch nog even over nadenken en ook of jij hem misschien leuk leuk vind, want heel serieus is het niet wat jij en Alex hebben."

"Het is best serieus hoor." Breng ik er gelijk tegen in. Hopelijk heeft ze niet door dat ik glashard aan het liegen ben. Ik bedoel het enige wat ik weet is dat mijn gevoelens voor best serieus zijn.

"Hebben jullie een relatie?" Vraagt ze.

"Nee."

"Zijn jullie al op een date geweest?"

"Nee."

"Hebben jullie al gezoend?" Sarah blijft doorvragen en ik voel hoe mijn hart dieper begint te zinken. Waarom is er niet één vraag die ik met ja kan beantwoorden.

"Nee."

"Dus het is niet echt serieus." Stelt ze, waardoor ik gefrustreerd een hand door mijn haar haal.

"We hebben gewoon afgesproken om niet aan labels te doen."

"Of hij gebruikt je gewoon, omdat je knap bent en je vader rijk is."

"Alsjeblieft Saar hou er over op, je maakt me echt onzeker. Alex is gewoon niet de persoon om het te doen zoals andere mensen het doen."

"Wat jij wilt schat, maar niet verbaasd zijn als de drugsdealer zomenteen je hart breekt." Waarom moet Sarah me weer zo'n kut gevoel aanpraten. Zou Alex me echt gebruiken en ziet iedereen het behalve ik?