Neşeli bir kişi olmasına rağmen dışarıdan soğuk ve durgun bir yapıya sahip olması onu yalnız yapmıştır. Hayatını bilgisayara ait yaşayan Leman Kaya, tam bir yıldır kendini sanal hayat oyununa adamıştır. Ve her şey bu oyunla başlamıştır. Ah pardon he...
LAPTÜ Ailesi herkese uzun bir aradan sonra merhabaaaa😂
Uzun zamandır yokuz. Umarım yokluğumuzda bizden kopmamışsınızdır. Arkadaşlar bu kadar ara vermemizin sebebi sizlersiniz. Biz verdiğimiz emeğin karşılığını alamıyoruz. Okuma oranları güzel evet ama beğeni ve yorum yapmıyorsunuz.
Umarız bu bölüm öyle olmaz. Ne kadar verim alırsak karşılığı o derece vermeye karar verdik.
Neyse çok konuştuk. Hadi bakalım bölüme dalınız lütfeeen
İyi okumalar...💙
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- Ülker Kuzu'dan -
"Ne alırdınız?" Siyah saçlarını yavaşça geriye attı. Ellerini masaya dayayarak biraz öne doğru eğilen barmen kız Pozan ile arasındaki mesafeyi oldukça aza indirmişti. Gözlerimi devirmekten kendimi alamazken tüm bakışlarım kızdan Pozan'a geçiş yaptı.
"Biz bir şey almayalım." Diye çıkışımla Pozan'ın aralanan dudakları saniyeler içerisinde geri kapanmak zorunda kalmıştı. Pozan bana dönerken barmen kız masaya koyulan boş içki bardağına uzandı ve boş bardakla içki hazırlamak için bize arkasına döndü.
"Salyalarını silmek için mendil ister misin? Buraya görev için geldik Pozan." Sözlerime aldırış etmeyen Pozan'ın üzerinde gevşek bir hava vardı. Daha doğrusu her zamanki Pozan havasına sahipti.
"Bu görevi, görev vericiler verdiğine göre ve bizim bu görev için bu mekanın sahibine ihtiyacımız olduğuna göre görev vericiler artık benim asıl işime dönmemi istiyor gibi geldi bana Ülkercim. Anlarsın ya." Bu görev vericilerin bana sabır yollamaları gerekiyordu. Çünkü Pozan sabrımın dibini sıyırıyordu.
"Senin midesizliklerinin görev vericilerin umurunda olduğunu pek sanmıyorum." Sözlerime karşılık gözleri baştan aşağı tüm vücudumda anlık gezerken sağ eli aniden belimi kavradı. Ben ne olduğunu anlamazken çoktan aramızdaki mesafe kapanmıştı. Gözleri arsızca dudaklarımdaydı ve orada olmaktan oldukça memnun gibiydiler.
"Sex ne zaman beri midesizlik oldu Ülker?" Belimdeki eli usulca aşağıya iniyordu. Ve ben o eli her an kırabilirdim.
"Bir şey istemediğinize emin misiniz?" Aramıza giren ani sesle önce Pozan'ın elini ittim ve aramızdaki mesafeyi açarak bizi izleyen barmen kıza döndüm. Memesinin ucu fazla mı belliydi? Kız Pozan'a doğru yarım içki bardağını itti. Pozan eline aldığı içki bardağıyla göz ucuyla bana bakarak şerefe der gibi başını öne eğdi. Bence de şerefeydi.
"Patronunu istiyorum." Pozan içtiği içkiyi dışarıya geri püskürtürken öksürüklerini es geçerek elindeki içki bardağını aldım ve başımı biraz öne doğru eğerek içkiden bir yudum aldım.
