Neşeli bir kişi olmasına rağmen dışarıdan soğuk ve durgun bir yapıya sahip olması onu yalnız yapmıştır. Hayatını bilgisayara ait yaşayan Leman Kaya, tam bir yıldır kendini sanal hayat oyununa adamıştır. Ve her şey bu oyunla başlamıştır. Ah pardon he...
100K adına düzenlediğimiz karakterlerimizle konuşmaya katılımızlarınız adına hepinize çok teşekkür ediyoruz. Sayenizde asla yalnız olmadığımızı ve gerçekten bir yerlere yavaş yavaş ulaşabildiğimizi hissediyoruz artık. Umutlarsessizxx ile tekrardan hepinize çok teşekkür ederiz.
Güzel ve esrarengiz dolu bir bölüm bırakıyoruz. Bilirsiniz LAPTÜ'nün fıtratı budur :)
🌟💬❣O zaman yıldızlar ve yorumlar ışıldasıınnn!!🌟💬❣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💻İYİ OKUMALAR💻
Tunç Özden;
"O dövüşün yapılması söz konusu dahi değil." Yağız ellerini masaya vururken Hilmi abi sıkıntılı bir nefes verdi. Olanlar onun da dışında gelişmişti ve bir sonuca varılamıyordu. Çoktan her yerde maçın olacağına dair haberler yayılmış hatta pankartlar asılmaya başlanmıştı.
"Yağız bak..." Hilmi abi ne kadar orta yolu bulmaya çalışsada bulunacak pekte orta bir yol yoktu. Ve herkes bunun farkındaydı.
"Abicim sistem maç listelerini dağıttı. Kaplan ve Tunç'un maçı yok. Adam kendi götünden maç çıkardı!" Yağız oturduğu koltuktan kalktı ve odada ileri geri yürümeye başladı. Kendisiyle dokuz yıldır çalışıyordum. Bir koçtan çok daha ötesiydi benim için.
"Sistemi ben oluşturuyorum ve neyin ne olduğunu senden çok daha iyi biliyorum Yağız. Zaten bir gün o ringte karşılaşacaklardı." Hilmi abi sigarasını yakarken oturduğu siyah deri koltuğa yaslandı. Kendisi bu camianın kurucularındandı ve bu sistemi oluşturan kişiydi.
"Ama abi..." Yağız sıkıntıyla nefesini verdi. Burada olduğumun ikiside farkında değil gibiydi.
"Hilmi abi haklı Yağız." Yağız etrafta dolanmayı kesmiş bana bakarken elimdeki zippoyla oynama devam ettim.
"Bir gün zaten karşılaşacaktık." Diye devam ettim. Saatlerdir bu odadaydık ve ben dışarıya çıkıp sigara içmek istiyordum. Bunalmıştım.
"O gün şimdi değil!" Diye bağırdı. Motor yarışından hemen sonra geri dönmüştük ve Yağız beni havaalanından aldığı gibi buraya getirmişti. Dışarıdaki hengameyi henüz görememiştim fakat tahmin edebiliyordum.
