Marry Me | JEON Jungkook

"3":Beklenmedik Teklif

Bir şey söylemek istiyorum.
Sanırım bu fici okuyan bir canlı var jsvejehebjd.
Önemli: Wattpad de bu ara sorunlar var. 2. Bölümü 3 kere yayımladım. Çünkü yayımladıktan sonra taslak olarak gösteriyor hâlâ ve bildirimler gelmiyor. Umarım sizde 2. bölüm 5-6 tane gözükmüyordur. Böyle bir şey varsa lütfen bana bu yazıya yorum olarak bildirin.

Bu sorunlar elbet gider(inşAllah). Her ihtimale karşı benim incim olan 'I Found You' adlı Yoongi ficime sadece taslak oluşturacağım. Çünkü ona bir şey olursa Wattpad'i silerim.

(Bunu yapamam jabsuevsj)

----------

"Evlen benimle."

Ellerim kulaklarımı da biraz olsun kapattığı için sesi boğuk bir şekilde duymuştum. Anın şokuyla büyüyen gözlerimi ilk önce Taehyung'a çevirdim. Çünkü bu iki kelimeyi Jungkook'un söyleyeceğini düşünmemiştim.

Ancak Taehyung'un yüzündeki şok ifadesiyle düşüncelerimin beni yanılttığını anladım.

Bakışlarımı Jungkook'a çevirdiğimde yeni bir cümleye başlıyordu.

"Yani, şey... Evlenir misin?"

Taehyung şoktan ilk çıkan olarak konuşmaya başladı. "Jungkook sen ne dediğinin farkındasın değil mi?!"

Jungkook yavaş hareketlerle başını salladı. "Evet. Tabii ki ne dediğimin farkındayım hyung. Hem,.. Seolhyun'un annesi onu gelinlikle görmeyi istememiş mi? Evlenirsek o Sehun mudur nedir onunla evlenmemiş olur."

Jungkook'un dedikleriyle iyice ona döndüm. "İyi de neden? Yani sen neden evlenmek istiyorsun?"

"Yeni bir eve taşınmam gerek-"

Taehyung hışımla Jungkook'un sözünü kesti. "Bunu konuşmuştuk Kook. Ben seni evde istiyorum."

Jungkook sesini nazik tutmaya çalışarak konuşmaya başladı. "Sorun senin isteyip istememen değil zaten hyung. Hae Cha beni istemiyorken orada kalmam. Aranızı da bozmak istemem." Taehyung Jungkook'un dedikleriyle oturduğu sandalyeye iyice sinerken yüzünü astı. Anladığım kadarıyla oda bu durumdan hoşnut değildi ancak kızı sevdiği için katlanıyordu.

"Neyse, ben devam ediyorum. Yeni bir eve taşınacağım ve kendi bütçeme göre bir ev buldum. Ama sorun şu ki; evin sahipleri yaşlı bir çift ve bekarlara daire vermiyorlar. Başka bir ev bulabileceğimi de sanmıyorum."

Başımı yavaşça salladım. Gözüm masanın üzerinde gezerken telefonuma gelen mesajı gördüm.

Kimden; My Brother Baek^^

Eve geldim yoksun.
Neredesin?
Almaya geliyim mi?
Konum aaaaat!
Ko~nu~m.
Cüzdanını gördüm.
İçinde de mani mani mani var.
$_$
Seol,
MESAJLARIMA BAKMIYORSUN!!
Farkındasındır umarım.
Benim mesajlarım. MY!!!!

Abimin mesajlarına hafif bir tebessüm ettikten sonra konumu attım.

"Şey, benim gitmem lâzım."

Dediklerim ile Taehyung kalkmak için hareketlenirken Jungkook avucunu açıp bana doğru uzatmıştı. Anlamadığımı belirten bakışlarımı gördüğünde gözlerini devirdi.

"Telefonunu verde kendimi kaydedeyim. Söylediğim şeyleri düşündüğünde cevabını mesaj atarak ya da arayarak söyleyebilirsin."

Gülümseyerek söylediği şeylerle tekefonumu verdim. Telefonu bana geri verirken yüzünde ki gülümsemeyi ilk başta anlamlandıramasam da telefona baktığımda anlamıştım.

> Kişiyi Görüntüle

Name:Müstakbel Kocacığım♥
No: +82*********

İsminin yanındaki kalbi silerek ona bakarak konuştum. "Kendine çok güveniyorsun."

"Sadece beni reddetmeyeceğini biliyorum. Şu boya posa, endama bak. Beni kim reddedebilir ki?"

"Egolu insanları sevmem. Ama sende hoş duruyor."

İlk dediklerimle yüzü solarken, son dediğimle yüzü bu sefer daha samimi bir gülümsemeye büründü. Ona hafifçe gülümsedikten sonra ayağa kalktım.

"Görüşürüz."

"Görüşürüz karıcığım!" Kişilik bozukluğu felan mı vardı? Şimdi de çocuk neşesiyle konuşmuştu.

"Bir dur Jungkook. Oynadığın oyunlara benzemez bu. Hilesi felan yok. Fazladan level atlamaya çalışma." Taehyung'un dediklerine Jungkook sadece el sallamıştı.

O gittikten sonra gelen mesaj sesiyle telefonumu açtım.

Kimden; My Brother Baek^^

Geldim!
Yanındaki yakışıklı kim?
Bana benziyor...
Ama o esmer.

Telefonumu kapatıp Taehyung'a döndüm. Abim hep böyle mesaj attığında kendi kendine konuşuyordu.

"Taehyung benim abim geldi de-"

Taehyung'un boş bakan gözleri parıldayınca heyecanla konuşmaya başladı.

"Ne?! Abin burada mı? Aman Tanrım! Ben onun büyük hayranıyım. Lütfen tanıştır! Lütfen! Lütfen! Lütfen!"

Önümde ellerini birleştirmiş bir şekilde beni -boşuna- ikna etmeye çalışan Taehyung'u durdurdum.

"Tamam. Sakin ol. Araba şurada. Gel."

Taehyung'un titreyen ellerini görünce içimdeki gülme hissine dayanamadım ve sesli bir şekilde güldüm.

"Cidden! Fangirl'ler gibisin."

"Sus! Nerede abin- ayh pardon sus dediğim için yaa. Bir an unuttum Baekhyun'un kardeşi olduğunu."

Gözlerimi devirmekten kendimi alamamıştım.

Arabaya geldiğimizde abime doğru hafifçe eğilerek bir arkadaşım olduğunu ve onunla tanışmak istediğini söyledim. Abim -o bir melek- onuda evine bırakabileceğimizi söylediğinde bunu Taehyung'a söylemek için arabadan indiģimde Taehyung'u ilk başta görmemiştim. Arkamı döndüğümde yaklaşık bir 20 metre uzağımızda olan Taehyung ile kaşlarımı çattım.

"Orada ne işin var gelsene!"

"Ne bağırıyorsun be! Heyecanlandım yaklaşınca!"

Gözlerimi devirdim ve benim yanıma gelen Taehyung ile konuştum.

"Abim seni evine bırakabileceğimizi söyledi."

Taehyung'un birden bir şey olmuşçasına ses çıkarırken -hani şey varya "Hiii!"- gözlerini pörtletmişti.

"Aman tanrım! O çok iyi birisi! Beni eve bırakacağını mı söyledi? !"

Gözlerimi birkez daha devirdikten sonra Taehyung'u sırtından ittirerek konuştum.

"Salak! Yürü hadi."

-----------

Önceki bölümde Sehun'a aslında sövecektim ama gönlüm el vermedi.
Ama bu diğer bölümlerde sövmeyeceğim anlamına gelmiyor. Jsvejehebjd

Seni seviyorum yamuk ağızlı Sehun♥ ^.^