Marry Me | JEON Jungkook

"26": Sen Beni Kıskandın Mı?

Offer;
NCT 127:"Touch"
NCT 127:"Love Me Now"

Aaaa! Bakın bugün çok tatlı bir bölüm var!

Sizden bir şey rica edeceğim.
Hikayeyi beğenebileceğini düşündüğünüz kişilere önerir misiniz?

Keyifli okumalar~

-------

"İstediğin olduğu için mutlusun bakıyorum da."

Keyifle gülen suratımı gören Jungkook'un dedikleriyle yüzümdeki gülümseme büyümüştü. Jungkook'u sonunda hastaneye gelmek için ikna etmiştim.

"Hâlâ istediğim tam olarak olmadı. Şimdi alçı çıkacak ve ben rahatlayacağım."

Jungkook umursamazca kafasını sallarken önceki gelişimizdeki doktorun yanına gelmiştik. Jungkook kapıyı tıklattıktan sonra içeriden gelen onayla tekerlekli sadalyemle beraber içeri girmişti.

Kapının kapanma sesiyle başını kaldıran Doktor Jung ile gülmüştüm. Tanrı var, çok yakışıklıydı. Yani o gülümseyince insanında gülümseyesi geliyordu. Hoseok oppanın yerini tutamasa da onun gibiydi.

"Hoşgeldiniz. Şöyle oturun."

Jungkook, Yoon Oh'un eliyle gösterdiği sedyeye doğru sandalyemi götürdükten sonra benim sedyeye oturmama yardım etti.

Doktor Yoon Oh alçımı çıkarırken Jungkook kenarda kollarını göğsünde birleştirmiş bir bana bir Yoon Oh'a bakıyordu.

"Acıyor mu?"

Doktor Yoon Oh'un bileğime dokunarak söylediği şeylerle başımı iki yana salladım. Çok az bir ağrı vardı ama bunu birisine hele de doktora söylemeyecektim. Artık rahat gezmek istiyordum.

"Düşündüğümden çabuk iyileşmiş. Alçını çıkartabiliriz. Yine de sen ayağını bir iki gün çok zorlama. Eğer bir şey olursa buradayız zaten."

Yoon Oh'un gülümseyerek dedikleriyle bende ayakkabılarımı giyerken başımı salladım ve gülümseyerek tatlı bir şekilde teşekkür ettim.

Birden elimde hissettiğim başka bir elle olduğum yerde kaldım. Jungkook şimdi neden durduk yere elimi tutuyordu ki?

"Yazdığım krem bitmiş miydi?"

"Hayır, hâlâ duruyor."

Yoon Oh başını salladı. "Peki, iki gün boyunca onu sürmeye devam et. Hiç zorlanmadan yürümeye başladığında bırakabilirsin."

Tekrar başımı salladığımda iyi günler dileyerek odadan çıktık. Artık tekerlekli sandalyeye binmiyordum ve Jungkook hâlâ elimi bırakmamıştı. Ben yine terliyordum. Bana bir şeyler oluyordu.

"Elimi bırakacak mısın?"

Kafasını bana çevirdi ve başını iki yana salladı. "Ahjumma gerçekten de haklıymış ama bir yerde yanılmış sanırım. Beni değilde seni kapacaklar gibi gözüküyor."

Dedikleriyle kaşlarımı kaldırdım. "Kim kapacakmış beni?"

Nefesini verip gözlerini devirdi. "Doktor ağzına düşüyordu az kalsın."