11

947 64 2
                                    

Taehyung'un arkasına bindim. Üzerinden montu alınan bir kız motorların arasına geçti. Çıplak olmasının dışında bir sorun yoktu. Yani sütyen ve külotlaydı.

Bu komik gelmişti.

Yarışı başlattığında düşündüğümden çok daha hızlı çıkış yaptı herkes. Taehyung'tan bahsetmek bile istemiyordum. Sanki şuan motorun üzerinde herhangi bir canlı yokmuş ölümsüz vampirlermişiz gibi çıkış yapmıştı.

Oldukça ciddiydi.

—Ilk viraj dedi.

Hızı kesmiycekti. Geniş açıyla motoru yere kadar yatırıp öyle alacaktı virajı. Neyseki yeterince içmiştim.

Ona uyum sağladım. Herkes yavaşlarken Taehyung virajı sabit hızla aldı. Ardından daha da hızlandı.

Yolun ortasında motoru yavaşlatıp aniden durdurrduğunda şaşkınlıkla ona baktım.

—Hyuna sana inanamıyorum. Buraya nasıl gelebilirsin? Bu olanları nasıl kabul edersin?

Yavaşladığından anlamalıydım kişilik değiştiriyor olduğunu.

Arkamızda duran bir motor daha vardı.
Jimin ve arkasındaki kız inip yanımıza geldi.

Derin bir nefes aldı Taehyung. Yumruk yaptığı elini dişlerine götürdü.

Ani bir kararla kafasını sağa doğru yatırdı.

Kız motora binerken kendisi de motora binip hızlıca uzaklaştılar.

Arkasından öylece bakarken alayla güldüm.

—Sana bir şey söyleyim mi Jimin-ah. Bir erkek ilk defa beni yarı yolda bırakıyor.

—Ne kaybettiğinin farkında değil dedi.

—Ve bu beni inanılmaz etkiledi. Diye önceki cümlemi tamamladım.

—Ne? Diye sordu şaşkınlıkla.

—Dediğim gibi ilkleri yaşıyorum. Bana karşı koyabilen biri mi? Zamanla alışırsın meydan okumalara bayılırım. Hem de kimse farketmeden kazanmış olurum. Karşı taraf kazandığını zannederken çoktan kaybettiğini anlamış olur.

—Kendine aşık edebileceğine inanıyor musun hala? Diye sordu alayla.

—Dediğim gibi Jimin-shi hiç bir erkek nana karşı koyamaz aynı kadınların ona karşı koyamadıkları gibi.

—Gidelim mi? Diye sordu.

Omuz silktim. Motora binerken ben de omuzlarından tutarak arkasına bindim.

—Uçur beni. Yarış zaten bizim için bitti. Dedim.

—O zaman Bayan Kim lütfen sıkı tutunun.

Gülümseyerek kollarımı beline doladim. Motoru kaydırarak geri dönerken kısa süre sonra alana geldi. Herkes şaşkınlıkla bize bakarken hiç durmadan ordan da çıkıp caddeye geldi.

Boştu. Bomboş.

—Bu arada hala amacını çözmekte kararlıyım. Dedim.

—Çöz bakalım Hyuna. Dedi.
...
Motordan indim. Taehyung'un evine gelmiştik.

—Teşekkürler. Bir dahakine yarışa sentinel katılmalıyım. En azından beni yarı yolda bırakmazsın dedim.

—Ben büyük oynamayı daha çok severim. Şimdi gitmem gerek dedi.

El salladım. Motora binip uzaklaşırken arkamı döndüm. Kapıda beni bekleyen bir adet Taehyung beklemiyordum.

Jimin'le biraz takılmıştık. Sanırım birazdan çok daha fazla takılmıştık ama umrumda değildi.

Yarım Kalan Hikaye ~Kim Taehyung Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon