Yarım Kalan Hikaye ~Kim Taehyung

17

-Evet Taehyung merak ediyorum.

-3 sene önce tam da bugün kuzenimi öldürdüm.

-Peki neden Taehyung? Diye sordum.

-Amacım onu öldürmek değildi. Babasını öldürmekti. Ama aptal kuzenim önüne atladı. Babam nedense Jung ailesine sadakatını göstermek için beni öldürmek istiyor.

-Neden babasını öldürmek istiyordun? Diye sordum.

-Annemi öldürmekle tehdit ettiği için. Dedi.

-Sen 3 sene önce Kore'de değil miydin? Annen seni buraya gizlice göndermemiş miydi?

-Her şey o gece patlak verdi. Aile sırlarımızın hepsini anlatacak değilim. Dedi.

Lanet olsun o geceyi bilmem gerekiyordu.

-Üvey kardeşlerin hikayesini duymuş muydun güzel kızım?

Telefon kulağımda arkamı döndüm.

-Görüşürüz. Dedim ve kapadım telefonu.

-Öğrenme zamanım geldi sanırım. Dedim.

-Normalde sana bunlari anlatmayacaktım. Çünkü sadece prensesler gibi mutlu tüm sorunlardan uzak yaşamalıydın. Ancak damarlarında benim kanım dolaştığını unutmuş olmalıyım. Dedi çalışma odasının kapısını açıp beni içeri alırken.

Telefonu şortumun cebine koyup içeri girdim.

-Jung, Kim ve Park. Aralarında en küçüğü olmama rağmen en zekileri benim biliyor musun? Sonuçta aynı genden gelmiyoruz. Aramızda farklar her zaman vardı.

-Baba abim neden bizimle yaşamıyor? Diye sordum.

-Jimin'in prenses için küçük bir fedakarlık yapması gerekiyordu. Daha 7 yaşındayken bunu kabul edebilicek kadar büyük bir çocuktu o. Başta her şey miras kavgasıyla başladı. Hiç bir zaman aptal olmadım. Hakkımı yedirmezdim. Hakkım olanın birazını eksik almam sorun olmazdı bir şirket kurup annenle mutlu yaşamam için yeterliydi. Jung'un bu mafya işlerine bulaştığını bilmiyordum. Tehdit. Jimin'in senin ve karımın ölmesi söz konusuydu. Teklif sundu. Jimin karşılığında hepsinin hayatını bağışlardı.

-Kendi işlerine alet etmek için mi onu istedi? Sana karşı her zaman kozu olsun diye. Dedim.

-Tam olarak bundan dolayı. Ardından ikizlerden biri olan Tzuyu'yu istedi. Kim o günden sonra delirdi. Etrafa zarar vermeye başladı. Ailesine. Karısına çocuklarına. Tzuyu üvey olduğunu öğrendiğinde Jung'tan her şeyi anlatmasını istedi. Bir kadına göre cesaretli ancak karşıdaki adama inanıcak kadar da aptaldı. Jiminse ilk fırsatta buraya gelmeyi başarmıştı. Ancak yanımda yaşaması tehlikeliydi.

-Peki beni neden hiç görmedi ve daha yeni tanıdı.

-Annenin sana neden tokat attığını anladın mı şimdi? Diye sordu gülerek.

Kafamı masaya koyarak yüzümü kapadım. Çok utanıyordum.

-Açıkçası abini bile...

-Hayır hayır baba lütfen. Dedim.

-Jimin'e seni tanımıyordu. Tanısa böyle bir şeyi yapmazdı. Dedi.

-Onu ben öptüm. Ayrıca evet tanımadığının farkındayım. Ama neden beni hiç görmedi.

-Ben izin vermedim. Oğlum dahi olsa Jung'larin elinde büyüdüğü için ona ne aşıladıklarını bilemezdim.

Kafamı salladım. Mantıklıydı.

-Taehyung'tan haberin var değil mi? Diye sordum.

-3 sene önce o gün Tzuyu babasi Kim'i öldürmeye geldi. Jung ona güzel bir şekilde aşılamıştı zehrini. O sırada Jung formaliteden oradaydı. Tzuyu Kim'e silah çekince sinirlendi. Biraz psikolojik sorunları vardı. En zayıfımız her zaman oydu. Kendi silahını Tzuyu'ya doğrulttu. Taehyung o sırada ablasının önüne atladı. Eul Ji sanıyordu onu. Kim sinirlenip onu belinden vurdu. Öldürmek değildi amacı. Ardından Tzuyu'yu gerçekten nokta atışı yaparak tam alnından vurdu. Jung buna sinirlenip karısına silahı doğrulttu. En zayıf noktasına. Taehyung Tzuyu'nun silahını alıp direk olarak üvey amcası Jung'a doğrulttu. Onlarla büyüyen Hoesok bunu görüp hiç düşünmeden atladı ve kurşunu o yedi. Tzuyu gibi şanssızdı. Öldü. Taehyung O sırada bilincini kaybedip tamamen bayıldı.