Yarım Kalan Hikaye ~Kim Taehyung

18

—Hyuna iki kişiliğinin olmadığına eminiz değil mi? Diye sordu babam.

Kıkırdadım.

—Hayır baba merak etme. Ayrıca böyle bir şey olsa senin gibi zeki biri farkederdi.

—Artık ders çalışmak yerine eğlenmeye bak olur mu? Notların iyi. Çalışmasan da okulda 1. Sırayı kaptıracağını pek sanmıyorum. Üniversite meselesini de ben ayarlarım. O yüzden madem bu kadar sayın farkına vardın ölümün de sandığından daha yakın olduğunu bilmelisin. Herkes senin gibi bu zengin hayata doğmuyor. Ileride zaten şirketin başında oldukça çalışacaksın. O yüzden şuan eğlenmene bakmana istiyorum.

—Istediğim şekilde mi?

—Evet istediğin şekilde. Sadece silah kullanma derslerine geç kalma.

Gülerek ona baktım.

—Her şeyi sana yetisitiricek mi yani? Diye sordum.

—Muhtemelen evet.

—Bildiğimi söylemeni istemiyorum. Biraz eğlenmekten zarar gelmez değil mi?

—Hyuna yine de dikkatli ol olur mu? Abin olabilir ama tehlikeli biri.

—Tamam baba. Dedim ayağa kalkarken.

—Anneni de bana bırak. Onunla ben konuşurum.

—Şimdi havaalanından döndürmem gereken bir adet üvey kuzenim var. Dedim kafamı iki yana yatırıp kütletirken.

—Taehyung'la ne zamandan beri konuşuyorsun.

—1 haftadır falan sanırım. Ne kadar olduğunu hatırlamıyorum ama sanırım onu seviyorum. Dedim gülerek.

—Onla da yakın olmanı istemiyorum. Dedi.

—Neden? Diye sordum.

—Bilmiyorum gördüklerinden sonra sağlığının pek yerinde olacağını düşünmüyorum. Tramva yaratmış olabilir.

Kafamı salladım.

—Merak etme baba. Bana zarar vericek son insanlar Kim ve Park ailesi. Jung ailesiyle de tanışmak istiyorum. Bir yemek düzenleyebilirsin. Tüm herkesin aynı masada oturdu. Jimin ve Taehyung'ta dahil.

—Bu çok riskli. Dedi.

—Içeri girişte herkes teker teker kontrol edilir. Jung ailesi nerede yaşıyor?

—Amerika da.

—Tamam sorun değil yemeği kore de düzenle. Dedim.

—Işleri...

—Umrumda değil. Düşmanımı tanımam gerek. Hem bakarsın dostluk kurulur. Dedim gülerek.

—Düşünürüm. Dedi sadece.

—Ben kaçtım.

Odadan çıktım. Yine de Bay Kim'in küçükken neden Taehyung'a eziyet ettiğinin mantıklı bir açıklaması yoktu. Ya da karısına veya kızına. Bay Kim'in gerçekten sorunları vardı.

Odama gidip üzerimi değiştirdim. Saat 12'ydi.

Çalışma odasında kamera olucağını tahmin etmemiştim. Biraz özel alana giriyordu. Bu durumda evin her yerinde kamera vardı. Gözlerim odada gezinirken bunca yıl farketmediğim kamerayı bulmuştum.

Neyseki bu zamana kadar masum bir kızdım.

Üzerimi değiştirdim. Bir genç kızın odasında kamera olması kötüydü. Gerçi acil bir durum olmadıkça izleneceğini sanmıyordum.