99 Souls & 1 Murder [Minsung]

2

14 Eylül 2010

"Bu sabah meydana gelen gizemli bir ölüm var sırada. Ikisi yetişkin 15 kişi öğle saatlerinde evlerinde ölü olarak bulundu. Herkes birbirine yakın çevrede oturuyordu. Polis cinayet olabileceği için araştırmalara başlamıştı. Ancak herkesin kalp krizi nedeniyle öldüğü ortaya çıktı"

Haberi sunan kadın bitirince ekranda ölen kişilerin fotoğrafları ve olay yerinden birkaç görüntü sıralanmaya başladı. Bu sırada erkek spiker daha detaylı bir şekilde açıklamaya başladı

"Bugün sabahın erken saatlerinde aynı bölgede oturan çocukların aniden kalp krizi ile öldükleri haberleri hastahanelere iletilmiști. En başta fazla şüphe çekmeyen olay öğle saatinde gelen o son haber ile akıllarda soru bıraktı"

"H.S ve H.G evlerinde ölü olarak bulundular. 15 yaşındaki oğulları H.J ailesinin öldüğünü fark etmiş ancak şoka girmişti. Ziyarete gelen komşuları durumu fark ederek polisi aradı. Şokun etkisinde kalan H.J kendine gelemedi ve en sonunda bayıldı"

"Olayı daha da ilginçleștiren şey ise ölen 13 gencin tamamı H.J'nin arkadaşları. Polis olası bir cinayet için H.J'den şüphelendi ancak hem ailesinin hem de arkadaşlarının kalp krizinden öldüğü ortaya çıktı. Olay hala araştırılıyor"

Ölü gibi bakan gözlerini ellerindeki kelepçelerden ayırmadı Jisung. Uyanalı çok olmamıştı ama hemen karakola getirilmiști. İfadesi alındıktan sonra nezarethanede bekliyordu. Demirliklerin diğer tarafında olan göbekli polis haberi dinledikten sonra Jisung'a kaçamak bir bakış attı

Boşluğa bakıyordu Jisung. Aklında rüyası vardı. Ama sorun şuydu ki hatırlamıyordu rüyasını. Ne görmüştü? Hatırlayamıyordu bir türlü

Tek bildiği kötü bir şey olduğuydu

Ve aklında durmadan yankılanan bir cümle vardı

Hiçbir şey senden daha önemli değil

Tek eliyle gözlerini ovaladı. Kelepçeler yüzünden diğer eli de havaya kalkmıştı. Derin bir iç çektiğinde odaya başka bir memur geldi. Jisung'un bulunduğu bölmenin kilidini açınca beklenti ile ona baktı Jisung

"Serbestsin Han Jisung. Gidebilirsin"

"Teşekkür ederim" kısık çıkan sesine küfredip ayağa kalktı. Memurun açtığı kapıdan geçti. Diğer görevli elindeki kelepçeleri çıkartırken eşyalarının konulduğu kutuyu önüne itti kapıyı açan kişi

Cüzdan, telefon, kemer ve birkaç bozukluğu daha alıp cebine attı. Karakoldan sonunda çıkabildiğinde etrafına bakındı bir süre

Etraf karanlıktı. Gece olmuştu çoktan. Güçlü bir rüzgar eserken başının ağrısı yüzünden gözlerini kapattı Jisung

Birisi onunla konuşuyor gibiydi. Rüzgâr estikçe daha net duyuyordu

Aileni ve arkadaşlarını boşver, hiçbir şey senden daha önemli değil diyordu

Ürperdi. Kısa kol giyindiği için açıkta kalan kollarını elleriyle ısıtmaya çalıştı. Minik adımlar ile evin yolunu tuttu

Oraya gidebileceğinden emin değildi gerçi

__________________

Birkaç bölüm geçiş bölümü olacak. Hikayenin aslı 10 yıl sonrasında geçiyor dkkdkdskkd