99 Souls & 1 Murder [Minsung]

16

Uyuyan bedenin bileklerine zincirleri takarken yüzüne kısa bir bakış attı Jisung. Onu hiç görmemişti. Kim olduğunu bilmiyordu ama bu bildiği kadarıyla Changbin'in birisine ilk işkence edişi olmayacaktı.

Yemek masasında sojusunu içerken Felix'i izleyen Changbin'e döndü. Yanındaki sandalyeye geçti. Birkaç dakikalık sessizliğin ardından kendisine de bir bardak doldurdu.

"Kim o?"

"Birisi işte"

Parmaklarının arasındaki bardağa bakındı Jisung. Gözlerini yumup düşüncelerle boğuştu. Changbin'e güveni sarsılıyordu. Konuştuğu ses tam anlamıyla aklına girmişti ama sanki hissettiği güvensizlik onun yüzünden değildi. Changbin'in insanları öldürmeyi sevdiğini biliyordu ama...

Bu biraz fazlaydı sanki...

"Neden söylemiyorsun kim olduğunu?"

Bıkkınlıkla Jisung'a döndü Changbin "Kim olduğunun bir önemi mi var?"

"Onun kim olduğu önemli değil" bakışlarını bardaktan kaldırıp Changbin'e dikti Jisung da "Sorun benden bir şeyi gizliyor olman"

Sinirli ifadesi ile önüne döndü Changbin. Kollarını bağlayıp sustu, cevap vermemeyi tercih etti ama bu her şeyi daha kötü yapıyordu.

Bu anlatabileceği bir şey değildi ama.

Çünkü Changbin insan olmaya hak kazanmış bir ruhtu ve bu konu hakkında konuşması yasaktı. Jisung'un başının Minho ile dertte olduğunu da düşününce Minho'nun 25 yıllık emeklerini çöpe atamazdı.

Felix bile tam olarak bilmiyordu neden Changbin'in onu öldürmeye çalıştığını.

Bunu sadece Changbin, Minho ve tanrı biliyordu.

Changbin'in hala ruh olduğu zamanlar arkadaştı o ikisi. Changbin'den birkaç taktik aldığını kabul etmeliydi Minho. Changbin bağlı olduğu insana kafayı sıyırtırken Minho daha Jisung ile iletişim bile kurmaya çalışmamıștı.

Changbin 15 yaşındaki Bang Chan'a kafayı sıyırttırmıș ve sadece 2 yıl içinde 105 kişiyi öldürttürmüștü.

Hatırladıkça sinirleniyordu Changbin. Çünkü Chan istediği kıvama çok daha çabuk gelebilirdi ama Felix denen bir engel çıkmıştı karşısına. Chan'ın lanet olası sevgilisi. Chan'dan iki yaş küçük ve şirin, masum bir tip, yani Changbin'in en sevmediği insan tipi. Hayatı toz pembe sanan asalaklar... Bang Chan'ın birisini öldürdüğünü öğrense bile ondan vazgeçmemiști. Kendisini aşk denen aptal duyguya kaptırmış ve sevdiği adamın yanında olmaya çalışmıştı. Onu durdurmak için çabalamıștı ama bu oyunun kazananı da Changbin olmuştu. Defalarca kez Chan'ın aklını çeldiği için ondan nefret etmeye başlamıştı Changbin. Hatta Chan'a Felix'i öldürttürmeye bile çalışmıştı ama geri tepmiști.

Changbin insan olduktan sonra direkt Chan'ı ortadan kaldırmaya çalışmıştı ama kaçırmıștı elinden. 3 aylık bir kovalama sonu öldürmüştü, hem de Chan Felix'i korumaya çalışırken yapmıştı bunu.

Changbin'in gözünde ikisi de gerizekalının tekiydi. İnsanlar aptaldı. Anlık duygulara kapılırlardı, pembe hislerin kurbanı olurlardı. Mutluluk denen saçmalığı bir gün gerçekten bulacaklarına inanarak kendilerini paralarlardı ama gerçek acıydı. Mutluluk diye bir şey yoktu Changbin için. Mutluluk ancak aptallardan kurtulunca elde edilebilecek bir duyguydu.

Ve Chan'ı öldürdükten sonra elinden kaçan Felix aptalından kurtulamamak onu deli ediyordu.

10 yıl geçmişti olayın üstünden. Bütün bunlar olduğunda Felix 15 yaşında bir veletti. Küçücük bir çocukken şu anda 25 yaşında bir yetişkindi, Jisung ile yaşıttı. Ikisi de ne yaşadıklarını bilmiyordu ama kaçıp kurtulmaya çalışmak ikisi için de mantıksızdı.