99 Souls & 1 Murder [Minsung]

18

Rahatsız edici yastık boynunu ağrıtırken bıkkınlıkla ters tarafa döndü Jisung. Duvara doğru uzandı bu sefer de. İçerisi berbat kokuyordu ve diğer hücrelerdekilerin uğultularını duyuyordu ama çok değildi. Uyumasına izin verecek kadar sessiz bir ortamda bulunmasına rağmen bir türlü uyuyamıyordu.

Saatlerce yatakta sağa sola döndü ama bir gram olsun uyuyamadı. Hemen altındaki yatakta yatan hücre arkadaşı çoktan uykuya daldığı için onunla da konuşamazdı. Lanet olası bir hapishanede bulunmanın en kötü yanı yapacak hiçbir şeyin olmamasıydı.

Hiçlikte kaybolduğunuzda elinizden düşünceler tutardı. Sessizlik sizi vicdanınıza teslim ederdi ve siz kendiniz hakkında o kadar çok düşünürdünüz ki kafayı yerdiniz. Ne kadar boktan bir insan olduğunuzu fark eder, kendinize hakaretler yağdırır ve gebermek isterdiniz.

Yalnızlık insanların düşündüğü gibi güzel veya havalı bir şey değildi.

Jisung kendisini çok sefil hissediyordu. Yaptığı her şey için, öldürdüğü her can için ve aldığı her nefes için, en çok da hala daha yüzsüzce yaşamaya devam edebildiği için pişman hissediyordu. Kendisini suçlayıp duruyordu. Ailesini öldürmüştü, arkadaşlarını öldürmüştü, tanımadığı insanları sırf zevkine öldürmüştü.

Aşık olduğu Seungmin'i öldürmüştü.

Ona sahip çıkan Changbin'i öldürmüştü.

Sırada kim vardı? Kendisi mi? Yoksa Minho mu?

Ne önemi vardı ki? Ölümü hak ediyordu Jisung. Bu dünyaya layık değildi.

Gözlerini aralayıp tuttuğu nefesini verdi. Boş ve karanlık hücrede gözlerini gezdirip en sonunda sırt üstü uzandı ve bir kol mesafesi uzağındaki tavana baktı.

"Minho. Yanımda mısın?"

Saniyesinde cevap geldi.

Ben her zaman yanındayım.

Gülümsedi Jisung. Keşke Minho onun saçlarını okşayabilseydi o an, Jisung'un buna ihtiyacı vardı.

"Seni seviyorum Minho"

...

Ben de seni seviyorum Jisung.

Gülümsemesi daha çok yüzüne yayılırken tekrar duvara döndü Jisung. Yastığın yanındaki ellerine bakıp Minho'nun, parmaklarına parmaklarını geçirdiğini hayal etti.

"Uyumak istiyorum Minho" yastığa yanağını sürttü "Çünkü seni rüyamda görebilirim"

Beni görmek mi istiyorsun?

"Evet. Sana sarılmak istiyorum."

Bir süre cevap vermedi Minho. Ardından nazik sesi Jisung'un kulaklarını doldurdu

Ben de sana sarılmak istiyorum Jisung.

Seni öpmek istiyorum.

Yanaklarını okşamak istiyorum.

Elini tutmak istiyorum.

Seni korumak istiyorum.

Seninle olmak istiyorum.

Seni istiyorum...

Titreyen sesini duydukça kalbine bir ağırlık çöktü Jisung'un. O da bunları yapmak istiyordu. Minho'nun gerçek olmasını istiyordu ama büyük ihtimal Jisung'un hayal ürünü falandı. Şizofreni olduğunu düşünmeye başlıyordu Jisung. Çünkü Minho'nun varlığının mantıklı hiçbir açıklaması yoktu.