Unexpectedly Yours

CHAPTER 31: WAR

CHAPTER 31:

Lumipas ang ilang buwan sumapit ang pasko at bagong taon.

Art fest namin sa school ngayon so meron kaming calligraphy booth and yes kami ang nag assist dito.

Nang maubusan kami ng art materials para sa calligraphy booth kami ang nautusan ng president namin na bumili sa Pandayan kami ni Mikael.

"Babe sobrang init na" reklamo ko kay Mikael ng papunta na kami sa parkinh lot ng matapos kaming mamili.

"Opo bilisan napo natin maglakad." sabi nito sa akin. Malayo din kasi ang napagparkan namin.

Ng makabalik kami ni Mikael sa school ay nagstart agad ang pagaayos ng booth.

Si Mikael ay dumeretsyo sa table kung saan nakapwesto ang lamesa for selling the calligraphy.

Nashock naman ako kasi ako at si Samuel ang katulong ko sa pagpaint which is si Samuel ang dating nagkagusto saken at nakaMU ko ng Grade8. Nashock ako dahil hindi si Mikael ang katulong ko, dun sya nakatulong kay Krisha sa president namin.

Kahit nung magbigay ng meryenda ay hindi sya lumapit saken para sabay kami.

Napansin naman nila Markus at Lewis na nagiba ang mood ko kasamahan din kasi namin sila sa club. So alam na nila.

Nagpaparinig sila but Mikael doesn't care about it.

Natapos ang aming calligraphy booth ng hindi pinapansin si Mikael at napuno ng asaran sa paligid. Bigla nalang akong umalis hindi na ako nagpaalam sa kahit kanino narinig ko naman si Mikael na nagpaalam at hinabol ako nito.

"Babeeeeee wait!" habol nito sa akin.

"Dun kana sa Krisha mo!" nanggigigil kong sagot dito.

"Wait? What?!" takang tanong nito sa akin.

"Oh bakit? Sya lang ang tinutulungan mo kahit nung nag meryenda dika man lang lumapit sa akin." sambit ko sakanya, magsasalita pa sya pero iniwan kona ito.

Ng hinabol pa ako nito ay dina ako nakapagtimpi at nasampal ko ito nang hindi kalakasan. Ngunit hindi parin ito tumigil. Sumakay ako ng jeep at nakita ko naman syang bumalik siguro ay kinuha nya ang kanyang kotse.

Nakauwi ako sa bahay ng magisa, nakabusangot ako. Natulog nalang ako kesa isipin ko yung lalaki na yon.

Bigla akong naalimpungatan ng mag ring ang phone ko. Nang marating ko ang kama kung saan nakapatong ang aking cellphone, umupo ako sa gilid kung saan ko ito nakuha. Saka ko nakita na si Mikael ang tumatawag. Nagdalawang isip akong sagutin to hanggang sa sinagot kona lang ang tawag nito.

Nagtext pala ako sakanya na mag break na kami. Owshit Isabel.

"Makikipagbreak ka talaga saken ha?!" bungad nito sa akin ng sagutin ko ang tawag nito.

"Pake mo?" matapobre kong sagot dito.

Matagal din ang paguusap namin nito na para bang nagtatalo ng biglang parang may natumbang upuan dito at narinig ko ang bunso nitong kapatid na si Rayden na tinatawag ang kanyang kuya na parang may nangyareng masama.

Hello ako ng hello pero naputol ang tawag nito.

Tumawag ako ulit matagal bago siya sumagot.

Nagayos ako para pumunta sa bahay ni Mikael.

Bumaba ako at nagpaalam kila mommy na pupunta ako dito nagpahatid ako kay Manong. Nang papunta ako sa bahay nila Mikael ay sumagot na ito sa tawag ko at ang nakausap ko ay si Rayden.

"Hello! Nasan ang kuya mo!?" pagaalala kong tanong dito.

"Dinala po sya sa Hospital ate!?"

"What? Ano bang nangyare!?"

"Nahimatay po ate e!?" sabi nito nagaalala naman ako.

"Saang hospital pupunta ako!?"

"Diko po alam ate"

Binabaan koto ng telepono at dumeretsyo nalang ako sa bahay ni Mikael.

Nang makababa ako dito ay nagpaiwan nalang ako kay manong.

"Manong papasundo nalang po ako baka po matagalan ako e" sabi ko dito.

"Sige magingat kalang Isabel" paalala nito sa akin, tumango nalang ako at dumeretsyo na sa loob ng bahay nila Mikael. SInalubong naman ako ni Rayden.

"Ate ano pong ginagawa nyo dito?" tanong nito sa akin.

"Nasan nga ang kuya mo tatawagan ko si Mama mo . Sige ka!" pananakot ko dito halata naman na kinakabahan sya.

"Ate wag po" sabi nito.

Walang pagaalinlangan ay tinawagan ko ang mama nila Mikael.

"Hello ma? Kasama nyo po ba si Mikael? Andito po kasi ako sa bahay wala po sya" bungad ko ng sumagot ito sa tawag ko.

"Ha? Hindi anak andyan yun sa bahay." sagot nito sa akin at nagpaalam na ako kay mama at tumingin kay Rayden.

"Nasan ang kuya mo?" seryoso kong tanong dito.

Lumabas ito ng bahay at pagbalik ay kasama na nito si Mikael na dumerestyo sa kwarto nya kaya sinundan ko ito.

"Anong nangyare sayo ha? Niloloko nyo ba ako ni Rayden?" inis na may halong pagaalala kong tanong dito.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong nito sa akin.

"Sabi ni Rayden nahimatay ka daw. Kaya pumunta ako"

"Makikipagbreak kaba talaga sakin?"

Ng tumango ako, dito na nagsimulang humagulgol si Mikael. Pinaupo nya ako at lumuhod ito sa akin. Nagmakaawa siyang huwag ko syang iwan. Malakas ang hagulgol nito, namumula na sya sa sobrang iyak at ang mata nya ay punong puno na ng mga luha, halos hindi na rin ito makahinga dahil sakanyang pagiyak.

Niyakap ko ito at sinabing hindi na sya iiwan sorry sya ng sorry sa akin dahil sa nangyare. Niyakap ko ito at ramdam ko ang sobrang hingal nito sa pagiyak mabigat ang katawan nya niyakap ako nito ng mahigpit at hinalikan ko ito sa kanyang noo.

"Sorry maha, hatid mona ako? Gabi narin e." sabi ko dito at pinunasan ko ang kanyang muka at nag ayos na ito.

Bumaba kami at pumunta sa garahe para kunin ang kotse nya.

Habang nasa byahe ay tinanong ko sya.

"Ano talaga ang nangyare kanina? Tinawagan ko si mama mo hindi ka nila kasama, at si Rayden paiba iba ang sinasabi sa akin"

"Wag kang magagalit ha?" nakakapagtakang sabi ni Mikael.

"Yes"

"Hindi talaga totoo yun mahal, expect ko kasi na kapag ganon ang nangyare pupuntahan moko, mahal moko e. Saka ayokong iwan moko mahal hindi ko kaya." paliwanag nito sa akin.

-___________- "Nagmadali pako mahal?! Pasaway ka wag monang uulitin yon mahal ko ha? Sobrang nagaalala ako" sabi ko dito.

Napaka pasaway netong lalaki nato hays.

Nang maihatid nya ako ay hindi na sya nakatanggi kay papa ng ayain itong dito na magdinner tumawag naman si papa kay Mr. Charles na papa ni Mikael kaya dina ito nakauwi pa.

--------------------
HEhehehehehe vote and follow guys ^_^