Sino ba namang hindi mabibighani sa isang lalaki na gaya nya? Isang lalaki na syang pinapangarap ng maraming kababaihan.
Pero.
******
We accidentally fall in each others heart even galing a...
Natapos ang taon namin sa Senior High School at gumraduate kaming magkakaibigan na may mga karangalan.
Bumaba ako aking kama at minessage si Mikael para iupdate sya na ako ay gising na.
Bumaba ako sa dining area namin para kumain, pagtingin ko dito ay walang pagkain at wala sila mommy ng may marinig akong nagtatawanan sa pool side namin.
Lumabas ako at bumungad sa akin ang maliwanag na paligid at nakita ko sila kasama si Mikael na nagiihaw at nagluluto maraming pagkain ang andito at andito din ang mga alaga naming aso at pusa.
"Goodmorning mahal" nakangiting bungad sa akin ni Mikael at lumapit sa akin.
Napakunot ang noo ko dahil hindi ko alam. Na pupunta sya.
"Goodmorning" bati ko sakanya.
Napangiti ito sa akin.
"What do you want to eat?" tanong nito sa akin.
Tinuro ko ang bread and tuna na malapit sa nagiihaw. Kinuha naman ito ni Mikael at pinagpalaman ako.
"May lakad ba tayo ngayon mahal?" tanong ko dito.
"Wala mahal dito lang tayo" sagot nito sa akin at pinagpalaman ako nito ng marmi.
"Tama na mahal madami na" inis kong sabi dito.
"Aba kumain ka ng madami" frustrated na sabi nito.
Nakakunot lang ang noo ko sakanya habang sya ay patuloy na nagpapalaman.
"Pusta ako mahal meron ka" confused na sabi nito.
Napangiti naman ako dahil sa reaction ni Mikael. Mikael's been enduring my unpredictable mood swings when I'm in my monthly period. And his frustration is something fine amused me.
"Kumain ka ha, wag kang topakon dyan" sabi nito.
Tumango nalang ako na may ngiti sa labi at napangiti rin si Mikael kalaunan. Hindi namin lubos maisip na habang tumatagal ay mas lalo kaming tumatatag dahil sa mga ilang pagsubok.
At madami pa ang darating sa amin dahil sa kolehiyo ay hindi na kami magkaklase. Kukunin ni Mikael ang HRM na kurso para sa kanilang hotel and restaurant dahil sya na ang mamamahala nito pagkatapos magaral.
Habang ako ay kukuha ng accountancy na kurso at may planong mag take ng CPA at magaaral muli para sa Law, para magig ganap na Lawyer, CPA. Susundan ko ang yapak ng aking yumaong lolo.
Habang si kuya ang naghahandle ng aming hotel and restaurant.
------ Lumipas ang ilang buwan ay kumuha na kami ng entrance exam ni Mikael sa parehas na unibersidad, parehas kaming nakapasa at sabay na papasok sa agosto.
Mikael's POV
"Mahal tara igagala kita" aya ko kay Isabel ng matapos naming makita na kami ay nakapasa.
Umalis kami galing sa University of Alynthin kung saan kami magaaral nito.
Nakita ko naman na tulog lang si Isabel sa byahe namin na parang kanina lang ay kuha ng kuha ng litrato sa akin at sa mga magagandang tanawin na nakikita nya.
Nagmamaneho lang ako at sinisilip silip ko ang magandang si Isabel na kahit tulog ay hindi maialis ang maganda nitong muka.
Ng makarating na kami sa Japanese Garden dito sa maynilad ay napark na agad ako.
Nakita ko namang mahimbing ang tulog nito. Tinitigan kolang sya at hindi ako makapaniwla na itong babae na nasa harap ko ay ang babaeng mapapangasaw kona.
Sya lang ang nakikita kona makakasama ko hanggang sa aking pagtanda.
Hindi ko maialis ang tingin ko sa magand nyang muka.
Dahan dahan akong lumapit sakanya at binulingan ito.
"Mahal kita" sabi ko dito.
Nagulat ako ng sumagot ito sa akin "Mahal di kita" at dahan dahan itong humarap sa akin at binigyan ako ng matamis na halik.
Pagkatapos ay tumingin aya sa paligid.
"Saan tayo mahal? Bat parang may palasyo ng mga Japanese" sabi nito.
"Andito tayo sa Japanese Garden ng Manila" nakangiti kong sabi.
"Wag kang bababa ipagbubukas kita ng pinto prinsesa ko" sabi ko dito at agad na bumaba.
Pinagbuksan ko ang isang magandang dalaga at iniabot ang kamay ko dito, hinawakan nya naman ang kamay ko at naglakad kami.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*THE END*
*********
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Unexpectedly yours book 1 is (Finally!!!!) COMPLETED! Wow it's been a long time since I completed this story. Typing the word "The end" gave me feels WAHAHAHAHAH. Ang hirap pala magsulat ng story, since this is my first book, and the 2nd book will be the roller coaster ride of frustration and etc. hehehehe sooo wait for it!! But in the end of this book, it has been an enjoyable writing journey. Your immense patience and love for the story make it worth it.
Sometimes when you let go someone it doesn't mean you don't love them. Love isn't just about staying, sometimes it's also about learning how to let someone go even if that would tear you apart. Indeed, it's painful to say goodbye to someone you don't want to let go but the most painful are to to ask someone to stay when you know they want to leave. Watching someone leave your life can be hard and heartbreaking, but that person was the wrong one, what is truly your will eventually be yours you just need to wait patiently. Cessygorg_
