[Tamamlanmıştır.]
.
.
.
.
"Çünkü mavi umudu temsil eder ve ben de birgün mutlu olmayı umuyorum."
.
.
.
-Kurgunun şarkısı [ Jungkook- Euphoria]
.
.
-Singularity: Eşsizlik.
.
.
[Baba - Kız kurgusudur. Aşk unsuru yoktur.]
.
.
Başlama Tarihi: 05.05.2020...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sabah saat kaçtı hiçbir fikrim yoktu. Güneş doğmaya başlamıştı bile. Ben ise hiç uyumamıştım. Uyuyamamıştım. Gözüme bir gram uyku girmemişti.
Büyük ihtimal dün gece erken yatığı için birazdan uyanacaktı ki uyandığı gibi de onunla konuşacaktım.
Yaşadıkları kolay değildi. Daha 5 yaşındaydı ve üveybabasından şiddet görmüştü. Hemde ondan sevgi istemişti.
Onu geç bulmuştum. Ben eğer doğduğu gibi yanıma alsaydım veya bri kızım olduğunu bilseydim bunları yaşamazdı. Geç kalmıştım.
Hemde çok geç kalmıştım. Ama artık mutlu olacaktık. O listede ki her bir istediğini gerçekleştireceğim. Hayalleriyse bana da yapmak düşerdi.
"Günaydın." Mırıltılı sese dönüp gülümsedim.
"Günaydın prensesim." Uykulu sesi bile çok tatlıydı. Ona nasıl zarar vermişlerdi?
"Gel seni ilk önce hazırlayalım sonra seninle birşey konuşmamız gerekiyor." Direk banyoya yönelerek günlük her zaman yaptığımız rutin işleri yapıp üstünü değiştirdim.
Koltuğa oturmak yerine yatağa oturduk. Bu konuşmadan sonra ne peki vereceğimi bilmiyordum.
Evet. Prensesime vurduğunu biliyordum ancak o tepkisini görmek beni daha da üzebilirdi.
"Ne konuşucaz?"
"Şimdi bana sadece doğruyu söylemeni istiyorum. Anlaştık mı?"
Kafa sallayıp beni onayladı.
"O adam sana hiç vurdu mu?"
Bunu beklemiyor olacak ki bakışlarını yere indirdi.
"Prensesim...Merak etme birşey olmıycak."
Kafasını kaldırıp bana bakmasını sağladım. Benim masum bebeğimin canını yakmışlardı. Bunun elbet bir bedeli vardı.
"Hm,hm. Ama çok canım yanmadı. Gerçekten canım yanmadı. Birşeyim yok yani."
"Hangi yanağına vurdu prensesim?"
"Sağ."
O adamın sağ yanağını delecektim.
"Buraya gel küçük Hanım." Diyerek onu kendime çekip sağ yanağını öpmeye başladım. Şuan canı yanıyor mudur acaba?
"Neden öptün ki?" Meraklı sesine gülerek cevap verdim-her zaman ki gibi.-
"Çünkü öpersem geçer."
"Gerçekten mi?"
Kafa sallayıp onayladım. Artık gitsem iyi olurdu. Çok geç olmasını istemiyordum.
"Benim şimdi gitmem gerek. Buraya hyunglarım gelecek." Ayağa kalkıp üstümü düzeltim. Telefonumu cebime atım.
Eğlenceli olacaktı.
Merdivenlerden hızlıca inip araba ulaştım. Bir an önce eğlenceme kavuşmalıydım.
...
"Jeon Jungkook hoş-" sözünü kesen yumruğum onu şaşırtmış olmalıydı.
"SEN NE HAKLA BENİM KIZIMA VURURSUN!!" Ardı ardına yumruk atıyordum canı yanıyordur ki canının yanması da zerre umrumda değildi.
"Jeon. O benim de kızı-"
"O BENIM KIZIM!!!SADECE BENİM KIZIM!! SENIN HIÇBİRŞEYIN DEĞIL!! ANLADIN MI!!"
Karınına dizimi geçirince iki büklüm oldu.
"Onu çok iyi tanıyormuş gibi konuşuyorsun ama onun hakkında birşey bilmiyorsun Jeon."
Düştüğü yerden kaldırıp yüzüne bir tane daha tokat attım.
"SEN NE BİLİYORSUN DA KONUŞUYORSUN PİSLIK HERİF!!"
"Cho Hee senin sandığın kadar uslu bir kız değil. Ondan sende bıkacaksın."
Utanmaz! Birde sende sıkılacaksın diyor.
"İSTEDIĞI KADAR YARAMAZ OLSUN. İSTERSE BENİ DINLEMESIN. AMA BEN ONDAN BIKMAM."
Onun sakin konuşması beni daha çok sinirlendiriyordu. Dövme isteğim artıyordu giderek.
Derin bir nefes alarak sakince konuşmaya çalıştım.
"Söylesene Kim Joon Ha. Gelecekte bir çocuğun olursa ona da mı böyle davranacaksın?! Pisilik herif.!!"
Gülerek burnundan akan kanı sildi.
"Hayır Jeon. Ben ona istediği herşeyi vericem. Para,şöhret,oyuncak-"
"Bunu devlette veriyor. Ama yanına birşey katarak o da ney biliyor musun? Sevgi. "
"Jeon bana burda sinirini kusuyorsun ama şunu unutuyorsun senin kızının bir annesi yok. Ve çocuklar annelerine muhtaçtır."
He Ran'i o iğrenç ağzına aldın ya sana benden bir yumruk daha.
"Çocuklar annelerine değil, sevgiye muhtaçtır. Ve benim kızım sevginin ne demek olduğunu biliyor."
Suratına bir yumruk daha indirdikten sonra evden çıktım. İçim rahatlamıştı ve artık büyük bir zevkle o adamı nasıl dövdüğümü anlatacaktım.
