Chapter Eight

168 69 56
                                    

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 𝑬𝒊𝒈𝒉𝒕

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 𝑬𝒊𝒈𝒉𝒕

▪︎X▪︎

𝓬𝓸𝓷𝓽𝓲𝓷𝓾𝓪𝓽𝓲𝓸𝓷...

"Hindi ko alam kung kelan ko to nalaman na may ganitong epekto na nangyayari sa mga katawan na napapasukan ko. Nagkataon na nagising ako sa katawan ng anak nang isang Doctor. Tapos kinabukasan ay nagising naman ako sa katawan ng kapatid nya.

Nagulat ako na biglang sinugod sa ospital ang kapatid ko at kinabukasan yung kapatid nya na naman. Akala ko nagkahawaan lang sila ng sakit pero hindi pala.

Dahil makalipas ang ilang araw nagising ako sa katawan ng isang guro, tapos kinabukasan sa katawan ng isang estudyante pero absent yung guro na kahapon ko pinasukan dahil nagkasakit."

"So what do you think is the reason why they get sick after you inhabited their body?"

"Hindi ko alam. Pero isang rason lang ang pumapasok sa isip ko."

"And what is it?"

"It's the reaction of their body. Thinking that the lost memory they have during the day I possessed them it's because they are sick."

"Hmm. So when you inhabits their body. What happened to their soul?"

"They are still inside but they are unconscious. The only thing I can feel that they're alive it's because of their emotion."

"Only their emotion?"

Tumango ako.

"I don't hold their memories even their skills."

Nakita ko ang pagtango nya ng ilang beses na para bang iniisip na nasagot ko ang mga katanungan na nagpapagulo sa isip nya.

Kumuha ako ng isang pirasong dumpling at sinubo ito nang buo. Hindi ko alam kung bakit parang naging pamilyar sa akin ang sitwasyon na ito.

Ako na kumakain ng dumpling at- napatingin ako sa lalaking kaharap ko at nakita kong nakatingin rin sya sa akin.

Impossible, this is the first time that we ate together but why does it feel that we already done it before.

"It's weird." he said

"Why?"

Kinagat nya muna ang ibabang labi bago nagsalita.

"I think I've been in this situation before. Eating in this restaurant with someone I knew from my past."

So ibig sabihin, hindi lang ako ang nakakaramdam ng kakaibang pangyayaring ito?

"Why? Bumabalik na ba ang mga ala-ala mo?"

Nang maitanong ko iyon, biglang nabalot nang pagtataka ang kanyang mukha na naging dahilan kung bakit tinitigan nya ako na para bang isa sa mga importanteng tao na bahagi ng kanyang nakaraan.

"Can I ask you a question?"

"Hmm."

"When did you start waking up in different body every day?"

Nag isip muna ako bago sya sinagot. Kelan nga ba? Ahh.

"It was 2 years ago, At first, I thought I am a bartender working in a night club but when I woke up the other day, I became an old lady who are sitting on a wheel chair and on the following day I became a priest. That moment I realize I'm different, but the exact date that I inhabited my first body which is the bartender. It was on February 14, 2020."

Nakita ko ang biglang pagputla ng kanyang mukha at paglunok nya nang sunod sunod. May nasabi ba akong mali?

"May problema ba?"

Pero hindi nya pinansin ang tanong ko dahil tinanong nya ako ulit nang panibago.

"Do you think you're just some mysterious soul who is living in different body everyday or do you think you have your own body?"

Yan ang isang tanong na kahit kailan ay hindi pumasok sa isip ko. Ano nga lang ba talaga ako? Sino ba talaga ako? Isang lang ba talaga akong kaluluwa na nang-aagaw ng katawan ng iba para mabuhay? At isang kaluluwa na bigla nalang sumulpot sa buhay ng lalaking kaharap ko ngayon.

"Hindi ko alam." Mahina kong sagot.

"Why did you name yourself as, X?"

Bigla akong napangiti dahil sa sinagot nya. Dahil ang tanong na ito ay sigurado ako sa magiging sagot ko.

"Everytime I open my eyes, I heard someone calling me, X. It feels like it's calling me to wake up, to start my day with joy. To live my life according to what I want. I think that person is the reason I did not put the body of the person I inhabits in danger. It feels like he or she is saying that I need to protect this body like my own. Th-

I was cut in the mid-sentence when I saw Patrick lifted a picture coming from his body bag. Nilapag nya ito sa mesa kaya malaya kong nakita kung ano ang nilalaman ng larawan.

It's stolen shot of a girl wearing a white top and her hair is blowing by the wind.

"Who is she?" I asked.

I saw that he took a deep breath before answering my question.

"She's Xell Ashley a girl who have a special place in my heart but sadly, I have forgotten her."

Bakas ang lungkot sa itsura nito.

Kinuha ko ang litrato at tinitigan itong mabuti. I flipped the photo and I saw words written on it "Xell Ashley" but the one who really got my attention are the small words written at the lowest part of the photo.

"Beautiful, X."

Hindi ko alam kung bakit biglang kumabog nang sobrang lakas ang aking dibdib. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan sa mga ideyang pumapasok sa isip ko.

"She's my girlfriend. And, I just remember her 3 days ago. I want to talk to her but I'm already late."

Oh my god.

Please don't tell me.

"So you're sayi-

I was cut in the mid-sentence when he moved closer towards me and he hold my hand tightly.

"I think you are the soul of my girlfriend X who died, 2 years ago."

♡♡♡

See You, Tomorrow | ✓Where stories live. Discover now