"It's almost midnight."
"You have to go."
"Magkikita pa ba tayo?"
tumango sya.
"I was thinking what will be the "you" tomorrow. Are you going to be a kid? A grandfather? A pregnant woman? A ma-"
I was cut in the mid-sentence when she shortened the d...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 𝑻𝒉𝒊𝒓𝒕𝒆𝒆𝒏
▪︎X▪︎
𝓬𝓸𝓷𝓽𝓲𝓷𝓾𝓪𝓽𝓲𝓸𝓷...
I realize that we have the same situation just like Rose and Jack.
I CHOSE to be with him even if the people around us are starting to think that Patrick is not on his right mind.
Imagine, everyday he’s with different people, with different gender, different age, different status in life and sometimes people caught us kissing. Sa akin hindi ako napapahiya, pero sya? Sya lahat ang sumasalo ng masasakit na salita galing sa mga taong nakakakita sa’ming dalawa.
And just like Jack, he chose to be with me without thinking what will be the end of our relationship.
Hindi ko alam pero bigla nalang tumulo ang aking mga luha dahil sa katotohanan na yun.
Hanggang kailan kami mananatili sa ganito?
Ako? Hanggang kailan ako mananatili sa tabi nya?
Kapag dumating na yung araw na maaabot nya ang mga pangrap nya sa buhay, nandoon pa ba ako para suportahan sya?
“Why are you crying? May nasabi ba akong mali?” naramdaman ko ang paghawak nya sa magkabila kong balikat.
“I’m sorry.” Yun lamang ang mga salitang lumabas sa bibig ko dahil hindi ko na nakayanang pigilan ang bigat ng aking dibdib dahil sa sakit at lungkot.
“It’s okay. Hindi naman ako nagagagalit eh. Sige na, kasalanan na ni Rose.”
“I’m not talking about her.” hindi ko alam pero natawa ako dahil sa sinabi nya.
“Then tell me kung para saan ang Sorry na yun.”
Pinunasan ko muna ang aking magkabilang pisngi gamit ang likod ng aking palad bago ko sya hinarap.
“I’m sorry because I chose to be with you. Kahit na alam kong hindi maiintindihan ng ibang tao ang relasyon na meron tayong dalawa. They are thinking that you are insane because of me.”
“I don’t care about the opinion of others. Even if they think that I’m crazy? So be it—
Naramdaman ko ang pag-akyat ng kanyang dalawang kamay papunta sa aking magkabilang pisngi, at idinikit ang kanyang noo sa aking noo.
“Because choosing you is the best thing I ever made.”
“But, I’m scared. What if one day I’ll vanished, then I will forget about you. What should I do?”
Nakita kong sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi na umabot hanggang sa kanyang mga mata.
“No matter what it takes, I will find you, and I’ll do everything to make you remember about your past. About who I am. Just like what you did to me.”
