Chapter 28

254 76 98
                                    

Hi guys! I'd like to say thank you for reading this far.

Days flew by dreamily until Monday came. Maaga ako nagising kahit na hindi makatulog ng maayos. I'm so nervous thinking about what might happen on Saturday!

After taking a bath, I wore my white long sleeves, navy blue skirt ending above the knee, and coat with the same color. I also applied a little bit of powder and lipstick. Nakasanayan ko na maglagay no'n dahil kailan ko lang din narealize that I will look better with those.

I ate my breakfast and waited for Kuya Prix until he finished his food. When our eyes met, he looked at me with a grumpy face on.

"Ang bagal kumain." I teased.

He rolled his eyes. "You just ate too fast. Can't wait to see your suitor, huh?"

Hindi ko na lang iyon pinansin. Masama kasi ang loob niya na hindi nalamang may nanliligaw na pala sa akin. Nadulas din siya ng sabihin na binabalaan nga niya ang schoolmates ko na mga lalaki na wag daw ako liligawan. And they followed him since he's popular in our campus because he used to study there. Ewan ko ba dito sa kapatid ko. Mas strikto pa kila Dad.

Maaga kami nakarating sa SMA, thirty minutes bago ang time. Sa mga ganitong oras wala pa masyadong estudyante. Usually kasi medyo madami nga ang nala-late. Nag paalam lang ako kay Kuya Prix bago pumasok sa school.

Wala sa sarili akong naglalakad papunta sa elevator saka hinintay na mag bukas iyon. Ngayon pa lang na nalaman ni Kuya na may nanliligaw na sakin, masama na ang loob paano pa kaya kapag nalaman niyang si Vernon slash ex-bestfriend niya ang nanliligaw sa akin.

I gasped, shocked when the elevator opened and saw the guy who was in there. Anong ginagawa niya dito?

 I stepped inside before it closes again.

"Good morning!" I greet him happily, though I am wondering why he is here so early in the morning.

"Morning," diretso lang siya nakatingin sa harap, nasa kabilang dulo ng elevator.

"Bakit ang aga mo? Why are you here? Wala ba yung prof niyo sa first class mo?" tanong ko saka tuluyang humarap sa kanya.

"Just hoping to see you here this early." He straightly said.

Kumunot ang nuo ko. "Bakit? Do you have something to say?"

Lumapit siya sa akin at biglang bumilis ang pintig ng puso ko nang hawakan niya ang kamay ko, saka hinila ako palapit sa kanya. He was  staring at me intently.

He leaned and buried his face on my neck while hugging me. "I need inspiration that's why I'm here."

"For what?" tanong ko kahit na ang lakas na ng tibok ng puso ko.

"I have training later. We'll compete next week."

I embraced him and gently tapped his back. "Kaya mo yon. Ikaw pa ba? Varsity player ka nga e."

"Really? You think so?" hindi pa din siya humihiwalay sakin. Medyo naiilang ako pero hinayaan ko na.

Tumango ako. "I know you'll do good."sabi ko pa. I know he's a good player in basketball. I've watched him play sometimes because he chooses to train here at SMA instead in SMU. Well, it's not a big deal naman kasi magkalapit lang ang campus namin and we both have almost the same gym sa SMU.

He pulled away and held my waist while looking at me.

"Thanks. But I think I'll do better if you will watch my game." He pouted his lips.

What If (St. Mary's U Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon