Chapter 33

235 39 45
                                    

This chapter is dedicated to grayy21 and blueink156

When Monday came, I was planning to attend my class but I'll hide from Vernon.

But when our class ended, I failed hiding from him because he was the one who fetched me at school. Kinasabwat na naman si Mang Thomas panigurado.

"Can't you remember what happened that night?"

"Are you sure?"

"Someone told me you drunk flavored beers, but why can't you still remember anything?"

"I was also drunk that night and I can clearly remember what happened."

'Yan ang mga tanong at bukambibig niya habang nasa biyahe kami.

Akala ko pa naman hindi niya na babanggitin ulit 'yong nangyari sa Laguna, pero mapilit siya sa pag tatanong sa'kin kung may naaalala daw ba ako. Feel daw kasi niya may naaalala na ako.

Well, he's right, but I won't admit it to him. Nakakahiya kaya!

Okay, I admitted to myself that I don't regret what happened. I just feel shy and uncomfortable talking about it.

Hello, that was my first kiss! Plus I wasn't expecting it will happen that night. So I can't move on from it until now.

Hindi ko pa mapigilan pamulahan ng mukha, tuwing naaalala ko kung paano niya ako hinalikan.

Vernon, ginugulo mo ang sistema ko!

Dumaan pa ang ilang araw hanggang sa maka-move on na siya, hindi na din siya makulit sa pag tatanong sa'kin.

Simula din noong sinabi ni Vernon na manliligaw siya ay minsan dumadalaw siya sa bahay. And I really appreciate his efforts in courting me, because he's proving himself to me and his sincere feelings.

Also, I feel happy every time he visits me especially when he and Kuya Prix are arguing. Please don't get me wrong.

Natatawa lang talaga ako kasi lagi silang nag aaway kung sino daw ba ang totoong nag aalaga kay Cookies. Naiiling pa ako, kasi ako naman talaga ang nag aalaga.

"Hindi ka pa ba uuwi?" tanong ko kay Vernon habang nagta-type ako ng draft sa research sa laptop.

He drove me home from school earlier again. Actually kanina pa nga siyang hapon nandito at ngayon inabutan na siya ng gabi saka hapunan.

Nasa dining table kami at nakaupo siya sa tabi ko, suot pa din ang white long sleeves na tinupi hanggang siko at maroon pants. 'Yong coat naman niya ay nakasabit sa likod ng upuan niya.

"Later, Vannesa," he pouted his lips, parang batang nagpapaawa na naman.

"I missed my baby."dagdag pa niya sabay yakap ng mahigpit kay Cookies.

"Did you miss Daddy?" He asked Cookies.

"Arf! Arf! Arf!"

"Did you hear that? Kaya mamaya na ko uuwi."

I shifted my gaze on them and played with Cookies' soft fur. "Aba... parang nakakaintindi talaga ah."

Vernon chuckled and he pinched my cheek. "Mommy, wag ng KJ okay? We're having a bonding."

Umirap na lang ako at walang nasabi. Pasaway talaga.

"But seriously, umuwi ka na kaya?" pagpipilit ko ulit sa kanya.

What If (St. Mary's U Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon