Dreaming Of You [On Going]

Chapter 16: Jealous

Dreaming Of You
"Jealous"
<><><>
Pia Gail Trinidad

"Kung alam mo lang na gustong gusto kita. But I know your heart belongs to someone else," mahinang saad ko while scanning and looking the picture of someone who's impossibly be mine. I always take him a photo satuwing nakikita ko siya.

He's indeed handsome with his bold and refined eyebrows . The eyelids of his eyes are aesthetically appealing na pag tinangka mong tignan hindi ka na makakawala pa. Saktong sakto ang pagkakapoint ng ilong niya that's perfectly edging and complimenting with his idealistic lips. Then a jawline na precisely sculptured and polished . Hindi nakakapagtaka na maraming nagkakandarapa sa isang katulad niya, Ethan.

Ang hirap para sakin na hindi niya ako nakikita bilang tao na pwede niyang malapitan. Yong tao na pwede niyang mabigyang atensyon. I'm just one those people who hopefully hopeless sa isang taong hindi ka magugustohan. Hanggang tanaw na lang ako habang siya nakatanaw sa iba. I don't know when or where this started, basta namamalayan ko na lang na nasasaktan ako para sa kanya satuwing nalulungkot siya dahil hindi siya mapansin ng taong gusto niya which is si Luke.

I know he's hitting on Luke, I can totally see it by merely observing him. The desirable and admirable attentions he always bestows to Luke are in detailed through his eyes. That's why even If it takes myself to be put in burden, I'd rather be selfless and acknowledge the things that will make him happy. Kaya nga lagi kong pinapaalalahan si Luke tungkol kay Ethan .

Andito ako ngayon sa rooftop. Dito ko kasi madalas makita siya dati. Simula din ng araw na iyon dito na ako namamalagi. One time , I saw him sleeping here at halos maiwaglit ko ang sarili ko sa pagkamangha. Ang gwapo eh.

In the middle of reminisce I hear some footsteps crawling around kaya naman mabilis kong nilingon ang pinanggagalingan ng yapag na iyon. Halos mauhaw ako nang makilala kung sino ang may ari ng maingay na lakad.

Pagkakita na pagkakita niya sakin ay hindi ito nag atubiling maglahad ng ngiti. Mga pantay na ngipin ang mabilis na pumukaw sa atensyon ko na binibigyang kulay ang napakagwapong mukha ng isang nilalang. Gaya ng lagi kong nararamdaman pag andiyan siya ay halos natutunaw ako. Para akong kandila na sinisindahan ng presensiya niya dahilan para unti unting mapapaospos pagkatao ko.

It's Ethan.

"Dito karin pala tumatambay," nakangiti niyang saad habang nakatanaw sa di kalayuan. Pumikit ito ng bahagya at dinadama ang ambiance ng kapaligiran.

I couldn't find any word to say. It seems like the space between us is compressing, nakakapanikip ng dibdib.

"Ahmm, is there something wrong?" Tanong niya na ikinabalik ko sa ulirat. Bigla akong nailang sa paraan ng pagtingin niya. I calm and compose myself.

"Ahmm, oo ang presko ng hangin dito kaya dito rin ako namamalagi," sagot ko habang nakangiti.

"Yeah, I agree," tipid niyang pag sang ayon.

After no'n hinahayaan namin na tanging hambalos lang ng hangin ang mamayani sa katahimikan.

Nanatili siyang nakapikit at nilalanghap ang presko at sariwang hangin habang ako naman ay matiyagang pinagmamasdan bawat galaw niya. Wala ako ni' isang segundo na pinapakawalan just to appreciate the beauty from him.

"Pia," pagbanggit niya sa pangalan ko .

Yon na ata ang pinakamagandang pagkakabigkas ng pangalan ko galing sa nilalang na ito. Hindi ko magawang makasagot dahil masyado akong nalulunod sa nararamdaman ko. Pakiramdam ko lahat ng bagay ay napakaaliwalas.