ကြၽန္ေတာ္ထိုအိမ္တြင္တည္းကာ လုပ္ငန္းကိစၥမ်ားကိုစီမံမည္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အသိမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး တစ္ညီတစ္ၫြတ္တည္း အႀကံျပဳၾကတာရွိသည္။ ေနမ်ိဳးမဟာ အိမ္ေတာ္၏ ၿခံေနာက္ဖက္သို႔မသြားရန္။ ထို ၿခံေနာက္ဖက္ရွိ စကားပင္မ်ား တန္းစီကာဝန္းရံစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ လူလုပ္ ေရအိုင္သို႔ မသြားရန္။ ထိုနယ္ေျမဟာ ထိုၿခံ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ မေဟသီအတြက္ ဖန္တီးထားေသာ ကမာၻငယ္တစ္ခုျဖစ္သည္မို႔။ ထိုအေျခအေနအထိ လက္ခံနိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္လက္မခံနိုင္တာ တစ္ခုက လူသိရွင္ၾကားလက္ထပ္ထားျခင္းမရွိေသာ ဦးေနမ်ိဳးမဟာ၏ မေဟသီအေၾကာင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ရွိ၏ မရွိ၏ မသိေသာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္၏စူးစမ္းခ်င္စိတ္မ်ားကို ပိတ္ပင္ပစ္ရမည္ကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာမက်။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ အလြတ္တန္း သတင္းေထာက္ဘဝကို အသက္ငယ္ငယ္နဲ႕ လက္လြတ္ခဲ့ရေပမဲ့ သတင္းေထာက္ညာဥ္ကေလးက ကြၽန္ေတာ့္မယ္ အျပည့္။ ေဖေဖ ေမေမ တို႔ ေပးေသာ စာခ်ဳပ္တာဝန္မ်ားအျပင္ ထပ္ေဆာင္း၍ စိတ္ဝင္စားလာရသည့္ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မယ္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ အခုခ်က္ခ်င္းပင္ သြားလိုသည္မွာ ဖင္တႂကြႂကြ ရွိလွၿပီ။
သက္ေတာင့္သက္သာသြားလိုေသာ ခရီးအတြက္ စံရိပ္ၿငိမ္ သေဘၤာ လိုင္း၏ အိပ္ခန္းတြဲလက္မွတ္ကို ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳျဖတ္ထားတာ ႏွစ္ပတ္ပင္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဤ ခရီးသည္ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ သုံးဆယ့္တစ္ႏွစ္အတြင္း ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာသို႔ ပထမဆုံးသြားဖူးေသာ ခရီးစဥ္ျဖစ္သလို အေဖာ္အေပါင္းမပါပဲ တစ္ဦးတည္း self trip ထြက္ရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ေျမလတ္သား ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေမြးရာပါႏွလုံးအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ ခရီးတို ခရီးရွည္တို႔က နယ္ေျမအကန႔္အသတ္ႏွင့္ရွိခဲ့သည္။ နီးစပ္ရာ ဝါသနာတူသူငယ္ခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ လူေနက်ဲပါးရာ အထက္ဗမာျပည္တစ္ခြင္ကို ၿပဲၿပဲစင္ခဲ့ေပသိ ယခုတစ္ေခါက္ကေတာ့ ေရွးယခင္ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကိစၥမ်ားႏွင့္ မတူစြာ ပထမဆုံး အသစ္အဆန္းခရီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။
........
မွတ္သားဖူးသမွ်ထဲမွာ ရန္ကုန္မိုးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ေျပာၾကေပမဲ့ လက္ေတြ႕ႀကဳံရတဲ့ ေမာ္လၿမိဳင္မိုးက ပို၍ ဆိုးသည္ထင္မိပါသည္။ လာႀကိဳသည့္ကားေပၚသို႔ေရာက္မွ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ဝဝရႉဝံ့ေတာ့သည္။ တိုက္ပုံမွာ စိုေနေသာ မိုးေရစက္မ်ားကို ခါလိုက္ကာ ကားအတြင္းပိုင္းကို ေျခဆန႔္လက္ဆန႔္ေနရင္း စူးစမ္းၾကည့္မိ၏။ ေမာ္လၿမိဳင္ ေကာင္းကင္က ေမွာင္ေမွာင္နဲ႕ မည္းမည္း။ ညေနပိုင္းမို႔ အလင္းအားနည္းတာက ပုံမွန္ေပမဲ့ အခုေတာ့ ေစ့ေစ့သိပ္ေအာင္ ႐ြာသည့္မိုးေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္ မျမင္ရေတာ့သည္အထိပင္ ေမွာင္မည္းေနပါ၏။ ကားအတြင္းမီးက ခပ္နီနီ။ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕က ဒရိုင္ဘာ အာ႐ုံမ်ားမည္စိုး၍ သိလိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စိတ္ထဲမွာပင္ၿမိဳသိပ္လိုက္မိသည္။ ဥပမာ အခုသြားေနတာ ဘယ္ရပ္ကြက္လဲ။ ဘယ္လိုသြားရတာလဲ ဆိုတာမ်ိဳး။
YOU ARE READING
မောင့်ပင်လယ်နီ
Randomဘဝကတိုတိုကလေး။ ခဏကလေးပဲ ကြင်နာချင်ရုံလောဘမှာ ပျော်ရွှင်မှုလေး နည်းနည်းဖြည့်စွက်လို့ရမလား။
