C H A I N E D (MarriageSeries#1) -COMPLETED

KABANATA 25

"You didn't sign it?" paglilinaw ko at sumubo ng pagkain.

Hindi ko alam kung paano ko nagawang kumain ngayon sa kabila ng sitwasyon namin.

He smirked and leaned on the table. "Do you really expect me to let you go?" balik na tanong niya sa akin.

Nahigit ko ang aking hininga at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. "So, that means kasal pa ako sa 'yo?"

Ngumiti siya at sinamahan pa nang pagtango-tango.

Iritado ko siyang tiningnan. "I told you before I left that I want an annulment. We fvcking clearly had an agreement."

Agad naman niya akong sinuklian nang matalim na tingin. "First of all, we didn't had an agreement. You made me chose out of choice, Cassandra. I told you to send me the papers, but I didn't say I will sign it." He smirked.

A devilish smile appeared on his lips and scooped again on his food. Asta niya iyong isusubo nang umakto siya na parang may naalala.

"Second, stop cursing baby or else I'm gonna fvck you hard on this table," pagbabanta niya sa akin na ikinalaglag ng panga ko.

"Hindi ka pa ba nagsasawa?" kusang lumabas sa bibig kong sambit.

He laughed and gave me a peck on my lips which made me stunned.

His laugh... It's too good in my ears.

"I will never get enough of you, wife," he said sweetly and continued eating.

Para naman akong robot na nagpatuloy sa pagkain.

Why are we even talking like nothing happened in the past?

Tumikhim ako nang bumalik ako sa katinuan. Agad naman niyang ibinaling ang atensyon sa akin.

"Can I borrow your phone?" pormal kong wika.

Shet. Bakit ba nawala sa alaala kong tumawag sa bahay. Baka nag-aalala na sila sa akin.

He glared at me as if I will do something horrible. "Why?" simpleng tanong niya na puno ng gigil.

"Tatawag ako sa bahay. For Pete's sake, Andrei, may pamilya rin naman akong mag-aalala sa akin."

Kinuha niya ang telepono sa kanyang bulsa at inilahad sa akin. Kinuha ko naman iyon at astang tatayo para makalayo ngunit agad niya akong tiningnan nang masama.

"Call whoever that is, HERE. Be sure Cassandra na hindi iyan ang lalaki mo or else ora mismo idadapa kita rito sa lamesa at ipaparinig ko ang ungol mo sa kanya." Matalim na banta niya habang nakatingin sa akin.

What?!

Nanginginig kong tinipa ang numero ni Mommy. Nanatili ang titig niya sa akin habang panay iwas naman ng ginawa ko.

"Hello? Andrei, napatawag ka?" kaswal na sagot ni Mommy sa kabilang linya.

Laglag panga kong tiningnan ang telepono.

He didn't change his number.

Nakakatawang isipin na Mommy pa rin ang naka-phonebook sa cellphone niya. Nakaramdam ako ng munting guwang sa dibdib ko. I cleared my throat at moved the phone closer to my ear.

"M-Mom..."

"Cassandra? Anak? Ikaw ba talaga 'yan? But... How?" sunud-sunod niyang tanong.

"Long story, Mommy. I got drunk last night and shit happened," I stated.

"Lala, is that Mommy?" munting tinig ng nasa kabilang linya.

I automatically smiled. Hearing his voice made me at peace. Kung hindi dahil sa kanya baka hindi ko pa rin alam kung paano ako magpapatuloy sa buhay ko ngayon.