C H A I N E D (MarriageSeries#1) -COMPLETED

KABANATA 35

Maaga kaming nag-ayos kinabukasan dahil may surpresa ngang inihanda si Andrei para sa amin ni Adrian. Paulit-ulit ko siyang tinatanong kagabi tungkol doon pero nanatiling tikom ang bibig niya. Nagtatampo man ay hindi ko na ipinagpilitan pa.

Sumakay kami sa sasakyan niya, ako sa unahan habang sa likuran naman ang anak naming dalawa. Paminsan-minsan kaming nag-uusap ng kung anu-ano sa byahe katulad na lamang ng kumpanya naming dalawa. Napag-usapan namin na babalik ulit ako sa trabaho para pamahalaan ang negosyo namin dahil gusto ko nang pagpahingahin si Mommy. Hindi naman siya tumutol pero hanggang ikawalong buwan ng pagbubuntis niya lang ako gusto magtrabaho. Pumayag naman ako dahil alam kong kapakanan namin ng dinadala ko lang ang iniisip niya.

Ilang minuto ang lumipas ay pumasok kami sa isang subdivision na ipinagtaka ko. "May kamag-anak ba tayong dadalawin?" tanong ko.

Mahina naman siyang tumawa at umiling. Napanguso ako dahil pinanindigan niya talagang maging surpresa ang tinutukoy niya. Rinig ko ang pagkamangha ng anak namin sa mga bahay na nadaraanan. Marahil ay nasanay siyang nasa bahay lang noong nasa America kami tapos puros building naman ang kinatatayuan ng condo unit ni Andrei kaya ganito na lamang ang kanyang naging paghanga sa mga naglalakihan at naggagandahang bahay.

Inilibot ko ang aking paningin nang tumigil na sa pagtakbo ang sasakyan. Lalong nangunot ang noo ko sa pagtataka dahil wala namang tao sa tapat ng bahay na pinagtigilam namin.

Bumaba si Andrei at pinagbuksan ng pinto ang anak namin na mabilis din namang bumaba. Hindi naman ako naghintay pa na pagbuksan ako at kusa na akong lumabas.

Hindi ko napigilan na mamangha nang natanawan ang bahay sa harapan namin. Dalawang palapag iyon, hindi kalakihan pero hindi rin kaliitan. Tama lang para sa isang medyo malaking pamilya. Simple pero elegante ang pagkakadisenyo ng bahay.

"What do you think of the house?" tanong sa akin ni Andrei habang karga ang anak naming mangha ring nakatingin doon.

"It's beautiful, but why did you bring us here?" taka kong usisa.

Ngumiti siya sa akin saka itinaas ang isang kamay niya. "SURPRISE!" he said with a glint of happiness in his eyes.

I was stunned for a bit, then glanced at the house again. Ilang beses akong kumurap, sa huli ay laglag panga ko siyang tiningnan.

"I-Is this ours?" nauutal kong tanong.

"Yes, wife. From now on, dito na tayo titira." He gave me a sweet smile.

Mabilis na pumalakpak ang anak namin sa galak. "YEHEY! New house! New house!" he chanted that made us smile.

"Let's go inside," anyaya sa akin ni Andrei at hinawakan ang kamay ko.

Nang nakapasok kami sa gate at malapit na sa pintuan ay kusa na lamang iyong bumukas. My eyes widened when I saw an unexpected person.

"Lala!" my son shouted as he ran to my mom.

Masayang ngumiti sa akin si Mommy saka binuhat si Adrian. Napatulala lamang ako hanggang sa pumasok sila ng kabahayan. Nagsimulang magtubig ang gilid ng mga mata ko nang humarap ako kay Andrei.

A warm smile appeared on his lips. "I know you want to be with her, that's why I asked her to stay with us," he stated.

Mabilis kong tinakbo ang distansya naming dalawa at niyakap siya nang mahigpit. "I love you, Andrei. I love you," I said sincerely.

He hugged me back and kissed my head. "We will start a new life. In this house, with our family," he mumbled.

Kumalas ako sa pagkakayakap. I cupped his face and kissed him with full of love which he gladly responsed. Habol-hininga niyang itinuon ang noo sa akin pagkatapos pagsawaan ang labi ko. He caressed my face and kissed me on my forehead. Pagkatapos ay ibinaon niya ang mukha niya sa leeg ko at marahan sinipsip iyon dahilan para makaramdam ako ng init at mapaungol.

"Alam mo kung ano'ng paborito kong parte sa bahay natin?" mahinang bulong niya sa tainga ko.

Wala sa sariling napakapit ako sa dibdib niya bilang suporta samantalang pumulupot sa bewang ko ang mga braso niya.

"A-Ano?" utal kong tanong at napapikit nang muli niyang palandasin ang labi sa leeg ko.

"Ang kwarto, baby. Hindi ako papayag na hindi natin iyon mabibigyagan mamaya," tudyo niyang bulong sa akin na nakapangatal ng tuhod ko.

Imagining him on my top made me wet instantly.

Fvck this hormones. Argh!

"B-Baka marinig tayo ni Mommy. H-how about Adrian?" wala sa sariling sambit ko dahil nagsimulang maglaro ang labi niya sa leeg, panga, at tainga ko.

"I'm an engineer, baby. I made our room sound proof so you can moan my name all you want. Besides our son is a big boy already. He was the one who asked for his own room," he explained and distanced a bit.

Inayos niya ang takas kong buhok saka masuyong hinawakan ang kamay ko. "Marriage didn't chain us to be together, Cassandra. It's our love that made us stay for each other. I love you, from then and forever. I don't care if forever doesn't exist, the hell I don't give a fvck about it. I love you , that's all matters." He looked at me with so much love and respect.

I gave him a genuine smile. "I love you, too. I am willing to chain my heart to yours, Andrei," I replied and hugged him tight.

Few Months Later.

"ANDREIII!" I shouted in pain from our bedroom.

Mabuti na lamang at bukas ang pinto kaya alam kong maririnig niya ako. Wala pang ilang segundo ay rinig ko ang mabilis niyang pag-akyat ng hagdanan hanggang sa makapasok siya ng kwarto. Agad siyang namutla at natigil nang nakita ako.

"Manganganak na 'ata ako, Andrei," I stated, wincing in pain.

"What happened?" pakinig kong histerikal na tanong ni Mommy habang naglalakad palapit. "Oh my ghad!" sigaw niya at hinampas sa balikat si Andrei dahilan para matauhan.

"Buhatin mo ang asawa mo at dal'hin sa ospital. Isusunod ko ang gamit ng bata," utos ni Mommy na agad niyang sinunod.

Mabilis ngunit may pag-iingat akong kinarga ni Andrei hanggang maipasok niya ako ng sasakyan.

"Fvck! Fvck! Fvck!" he cursed repeatedly which made me pissed.

Binato ko siya ng throwpillow dahilan para matigilan siya at laglag pangang tumingin sa akin.

"Isang mura pa tatamaan ka saking depungal ka! Kumalma ka o tatadyakan kita palabas, punyeta" inis kong banta rito.

Para siyang nawalan ng dugo, kita ko ang marahang paglunok niya at huminga nang malalim saka mabilis na pinaandar ang kotse.

"Damn, she's even sexy when she bitched" I heard him mumbled in the middle of his drive.

Hindi nga nagtagal ay nakarating kaming ospital. Agad kaming sinalubong ni Azaia. Bumalik na kasi ulit siya sa pagiging nurse.

Ilang sandali pa ang lumipas ay dinala na nga ako sa delivery room kasama ang doctor na magpapaanak sa akin at si Azaia na magsisilbing nurse. Nasa tabi ko naman si Andrei na mahigpit na nakahawak sa kamay ko. Gusto kong tumawa sa pagiging balisa niya ngunit hindi ko magawa iyon dahil sa paghilab ng tiyan ko.

I was shouting and panting as I tried hard to deliver my baby. Alam kong kaya ko siyang ilabas ng normal kaya naman tiniis ko ang sakit sa bawat paghilab ng tiyan ko. Few more pushes and I heard my angel cried. My tears slowly streamed down as the doctor laid my baby on my chest. I looked at Andrei who's now crying while looking at our daughter.

"She's beautiful," he mumbled in an awe.

Muli akong napatingin sa anak namin hanggang marahan siyang magmulat. Napangiti ako at lumingon kay Andrei na laglag ang pangang nakatingin sa kanya.

"Cassandrei Luies got your eyes, hubby," nakangiti kong wika.