After Her Last Straw (Dream Series #1)

Chapter 16

Chapter 16: Victory
Zanashi

I swiftly slide my hand over my sling bag while waiting for the tricyle to arrive. There are several tricyles passing along the way but those were already taken by the other passengers. The sunrays slightly block my vision that I still have to squint my eyes when someone greeted me across the road.

"Aphra! Teka, hintayin mo ako!"

He quickly crossed the road while wearing his signature smile, looking so excited. Tinanguan ko lang siya at tumingin na ulit sa daan.

"Saan ka pupunta?" napatingin siya sa suot kong PE uniform. "Sabado ngayon, ah? May klase kayo?"

"May gagawin lang."

"Talaga? Ibig sabihin, pupunta ka sa school niyo ngayon?"

Tumango ako at agad na pinara ang papalapit na tricycle. Nagulat ako nang sumunod siya sa pagsakay.

"Geremy, sa school ako pupunta.." ulit ko dahil baka hindi niya naintindihan kung para saan ang pagtango ko kanina.

"Iyon na nga, Aphra. Pupunta rin ako doon ngayon."

Inilapit niya ang bibig sa tenga ko at akmang bubulong. Inis kong iniwas ang ulo ko. Bahagya siyang natigilan pero makaraan ang ilang sandali ay nagpatuloy siya sa pagsasalita. Bakas ang excitement sa boses niya.

"Mataas ang chance na makakapasok ako sa scholarship next school year. Balak kong magtransfer kung palarin man, kaya mag-iinquire ako ngayon sa school niyo."

"Ah.."

Napansin kong nakatingin pa rin siya sa akin na para bang naghihintay ng iba ko pang sasabihin. Tumikhim ako.

"Mabuti.. kung gano'n."

He laughed at my answer but not the kind of mock laugh, instead it was more of a relief.

"Mabuti na nga lang talaga. Makakasama na kita kung doon ako papasok."

"Accountancy ang course ko."

Paalala ko. Alam kong education ang kursong kinukuha niya. Malayo ang building nito sa amin kaya imposibleng magkita kami ng madalas sa school. Isa pa, hindi ko gusto ang ideyang makasama siya. It's not that I don't like him. Sadyang hindi lang ako sanay na may nakakasama.

"Ah!" tumawa siya. "Tama pala. Education ang course ko, eh."

Muling naghari ang katahimikan sa amin. Walang kaso iyon sa akin dahil sanay naman ako sa ganito ngunit mukhang hindi mapalagay si Geremy. Nagsisimula na siyang lumikot sa kanyang upuan kaya minsan ay nasasagi niya ako.

"Pumunta nga pala ang tatay mo sa bahay noong sunday ng hapon."

Alam kong binanggit lang niya ito para may masabi siya pero napantig nito ang interes ko. Sunday? Sa bahay nila Geremy? He noticed my sudden interest about the topic so he continued talking about it.

"May pinag-usapan lang sila ni Papa tungkol sa trabaho. Kakarating ko pa nga lang galing gym nang makasalubong ko siya. Nagkamustahan lang kami at nag-usap sandali."

I shifted on my seat. "Like?"

"Tulad ng mga nangyaring event sa gym. Nabanggit ko rin sa kanya ang plano ng youth council ngayong taon. At nabanggit ko rin—"

"Ang aksidenteng paghalik ko kay Sulivan?"

Gulat siyang napatingin sa akin. Mukhang hindi iyon ang gusto niyang sabihin pero sa paraan ng pagtingin niya, mukhang tama ang hinala kong siya nga ang bumanggit nito kay Papa.

"Oo, nabanggit ko nga rin iyon. Bigla rin kasing napunta tungkol sayo ang pag-uusap namin."

Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng inis. Sino ba namang matutuwa kapag binanggit ng isang tao ang gano'ng pangyayari sa iyong tatay? Ang dami-daming pwedeng pag-usapan pero bakit iyon pa ang napili niya?