Dinler hakkında bilgisi dahi olmayan bir kızın, camiye ayakkabılarıyla girip "Şu ezanı kısın!" demesiyle başlayan bir hikaye...
*
Dünya güzeldir. Öyle güzeldir ki insanlar ondan başka bir şey düşünemez olur. Evveli ya da ahiri yoktur. Tek gerçek dün...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yılların özlemi vardı içimde. Yılların özlemi, yıllar geçse bile geçmeyecekti. Yıllarım onunla geçse yine bitmeyecekti. Ona duyduğum özlem asla dinmeyecekti. Bir gün bile dinsin istemeyecektim. Onu seviyordum ya, onu özlemeyi de seviyordum.
Şu an kapalı olan gözlerindeki her bir kirpik tanesini okşamayı da seviyordum. Aren'le ilgili sevmediğim tek bir şey yoktu. Onunla son günlerimdeydim. Yakında gidecekti. Temelli bir gisiş olmasa da huzursuzdum.
Ondan 6 ay kadar uzak kalacak olmak kalbimi sızlatıyordu. Bu odada tek başıma yaşayacak olmamın düşüncesi bile zor geliyordu. Dayanmak zorundaydım. Aren söz vermişti; bu son ayrılışımızdı.
Elimi uzatarak alnına düşen saçlarını geriye doğru attım. Yüzünde parmaklarımın değmediği hiçbir yer kalmamıştı. Artık uyanması gerekliydi. Bana kalsa onu hiç uyandırmadan izlemeye devam ederdim. Ama az sonra aşağıdan da çağırırlardı.
"Aren." diye fısıldayarak göz kapağında baş parmağımı gezdirdim. "Uyanma vaktin geldi." diye konuştum. Yanağında parmaklarımı oynatırken ona yaklaşarak çenesinden öptüm.
"Aren, uyan hadi." diye konuştum. Gözleri hareketlenmişti. Daha açmasa da mavi gözlerini göreceğim için mutlulukla gözlerimi kapalı gözlerine diktim. "Sabah mı oldu?" Gülerek yanağını okşadım. Göz kapakları yavaşça aralandı. Deniz mavisi gözleri beni gördü.
"Öğlen oldu Aren." diye konuştum. Aren uyku sersemi bir halde güldü. "Ecren Hanım'ın kollarında yatınca kaç saat geçmiş anlamamışım demek ki." dediğinde gülümserken ona yaklaştım. Kolunu yavaşça açarak beni göğsüne davet etti. "Rahat uyudunuz inşallah." diye konuştum. Aren saçlarımı öptü. "Daha rahat bir yer olamaz."
"Şımartıyorsunuz beni." diye konuştuğumda keyifle güldü. "Hak ediyorsanız demek ki." Gülüşüm kocaman olmuştu. Onun yanında olup da ağzımın kulaklarıma varmadığı tek bir an yoktu sanırım. Aren başımdan bir kez daha öpüp yerinden doğruldu.
Ben de yerimden doğruldum. Aren yataktan kalktığında görüntüsüne bakıp güldüm. Eşofmanının sağ tarafı sıyrılmıştı. Saçları dağınık, gözleri ise hafif şişti. Gördüğüm en güzel manzaralardandı. Zaten diğer güzel manzaralar da hep Aren içerikliydi.
"Ben bir duş alayım dışarı çıkacağım." dediğinde kafamı salladım. Bugün arkadaşlarıyla vakit geçirecekti. Her ne kadar ondan ayrı kalmak istemesem de onu arkadaşlarıyla da görüştürmeyecek değildi. Aren bana ardını dönüp banyoya girince ben de ayağa kalktım. Şeker'in yanına doğru gittim. Yatağında yatıyordu.
