KAÇIŞ

15. Bölüm

Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

İyi okumalar...

Uçak inmişti ve biz de uçaktan çıkmıştık. Havaalanının uzun koridorunda yürürken yanımda duran Zayn'e gülmemek için kendimi kasıyordum.

Büyük annemin gözlüklerinden takmıştı. Kocaman şapkasıyla oldukça komik duruyordu. Tanınmamak ve dikkat çekmemek için yaptığını söylemişti. Halbu ki böyle daha çok dikkat çekiyordu.

''Bana bakmaktan vazgeç Mabelle.'' Zayn'nin bıkkın çıkan sesiyle kıkırdadım.

Zayn'nin gözlükler arkasından göz devirdiğine bahse girerdim. Havaalanından çıktığımız gibi siyah bir arabaya doğru yürüdü Zayn.

Onu takip ederken çevreme de bakınıyordum. Şuan İstanbul'daydık. Oldukça kalabalık bir şehirdi. Her zaman buraya gelmeyi istemişimdir. O kadar çok tarih kokuyordu ki... Buraya bu nedenle geleğimi hiç tahmin etmemiştim. Nasıl edebilirdim ki? Vampir ve vampir avcılarından kaçıyorduk. Ah, Tanrım!

Zayn arabanın önünde bir adamla konuşuyordu. Yanlarına gittiğimde adamın tuhaf aksanıyla konuşması dikkatmı çekti. ''Evet, efendim. Anahtarlar burada.''

Siyah saçlı ve yapılı bir adamdı. Siyah takım elbisesi vardı. Çıkık elmacık kemikleriyle yakışıklı denebilirdi. 

Zayn adamın uzattığı anahtarı aldı. ''Tamam, gidebilirsin.''

Adam uzaklaşırken şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım. Bu sırada Zayn arabaya binmişti. Ben de hemen ön koltuğa yerleştim. Araba hareket edince merakım baskın geldi. ''O adamda kimdi?''

Zayn bana bakmadan cevapladı. Gözlüklerini ve o komik şapkasını çıkarmıştı. Arabanın camları siyah olduğu için hiç kimse bizi göremezdi. ''Adı... Hmm... Neydi? Mustafa'ydı sanırım. Arabasını ödünç aldım.''

Kaşlarımı havaya kaldırdım. ''Çaldın mı?!''

Zayn yüzünü buruşturdu. ''Ödünç aldım dedim ya.''

Sinirle soludum. ''Hiçbir insan tanımadığı birine arabasını vermez. Özellikle senin gibi komik giyinmiş birine!''

Zayn'nin yüzü bana döndü. ''Ah, bu kalbimi kırdı. Halbu ki ben o gözlük ve şapkayla oldukça yakışıklı hissediyordum.''

Alayla çıkan sesine gözlerimi devirdim. ''Konuyu değiştirme. Nasıl yaptın bunu?''

Zayn'nin yüzü yine yola döndü. ''Vampir özelliklerinden biri. İnsanların zihnine girebiliyoruz.''

Koltuğa yaslandım ve derin bir nefes aldım. ''Adam arabasının çalındığını anlayınca polise baş vuracaktır.''

Zayn duruşunu bozmadı. ''Biz o zamana kadar Edilne'de oluruz.''

Sıkıntıyla iç çektim. ''Edirne.'' Onu düzeltmeme karşılık sadece omuz silkti. ''Her neyse... Nasıl gideceğimizi biliyor musun?''

Zayn başını salladı. ''Evet, internetten baktım. Sen uyu. Tüm yolculuk boyunca uyanıktın. Yorgun olmalısın.''

Aslına bakılacak olursak çok yorgundum. Gözlerimi kapadım ve derin bir uykuya daldım.

...

Birisi beni kaldırdı ve yürümeye başladı. Tanıdık mandalina kokusunu alınca kucağında kıpırdanıp yerleştim. Sesler duyuyordum ama algılayamayacak kadar yorgundum.

Gözlerimi açıp çevreme bakındım. Bir hotelin lobisindeydik. Zayn'nin kucağındaydım. ''Uyu sen. Geldik.''

Başımı iki yana sallayıp kucağından indim. Zayn'nin kolu belime dolandı. Huzur ile dolarken içim lobide yürüdük ve asansöre bindik.