My Otaku Girl (COMPLETED)

Chapter 1

Kaeri's POV

"Waaaaaaah" isang malaking higab ang ibinuhos ko sa unang pagmulat ng aking mata. Stretch stretch ng kamay upward pag may time pati na din mga binti. Kinapa-kapa ko ang salamin ko na inilagay ko sa mesa bago ako matulog.

"Ohayou gozaimasu minasan!" Pagbati ko sa mga action figures, comics, posters etc. Na collection ko.

Oh! Konnichiwa minasan! (Hello everyone!) I'm Kaeri, Kaeri De Villa. A typical otaku girl. Why otaku? I really loved anime's and sabi ni lahat ng otaku ay nerds na minsan totoo din naman kase I believed that I am one of them. Genre na hilig ko sa anime? I really loved those bloody actions and horror ft. Fantasy na mga anime. Oh! Have you watched the anime entitled " Akame ga kill "? Believed me mga ka otaku! Solid yung bloodlust na naramdaman ko don. Haha!

"Kaeri! Kaeri!" Tawag ni mama sa ibaba.

"Po!!" Sigaw na sagot ko para madinig n'ya.

"Handa na ang agahan! Bumaba ka na d'yan at nang makakakain ka. Malelate ka na din sa school mo." Sigaw ni mama.

"Ohh, wag na kayong malungkot mina (everyone) ! Uuwi din naman ako mamayang hapon at magkakasama pa tayo okay?" Wika ko sa mga collections ko. Yes! I'm talking with them. For me their not just a fictional character but a real life companion. 😊 who's there with me? Si author otaku yan 😊

Agad-agad akong bumaba para kumain ng agahan at para na din mkapasok na sa school.

Makalipas ang isang oras ay nakarating nako sa school na masasabi kong hindi naman kalayuan sa bahay namin.

Nagmamadali akong naglalakad nuon at hindi nakatingin sa daan nang makabungo ko ang isang lalaki.

(Bumps 💥)

Parehas kaming napaupo nun dahil sa lakas na din ng impact.

"Oy! Oy! Ayusin naman kase. Di ka tumitingin sa dinadaanan mo ee" sabi nito.

"Aaah." Masakit yun ah. Kinapa-kapa ko ang salamin ko na nahulog nang magkabanga kami. Nang maisuot ko na iyon ay inaninag ko ang mukha nito at ito ay si Nigel. Kaklase ko.

"S-sorry Nigel. Hindi nga ako nakatingin sa dinadaanan ko. Sorry." Sabi ko at akmang papagpagan ang nadumihan n'yang uniform.

"Oh, wag ka nang lumapit. Okay na. Papasok nako" masungit na sabi nito.

"Haayysss. Kamukha talaga s'ya ni kuro 😍" (si Kuro ay anime character sa "Servamp") Pero wala ni isa sa school ang nakakaalam na isa akong die hard otaku. Yes I'm a normal nerd in their eyes but being an otaku is what makes me more nerd. (Get it? Or not?) Haha.

Para sa akin katapusan na ng mundo kung malalaman nilang isa akong die hard fan ng mga anime's. Why? Who would talk to someone like me?? No one right? Buti na lang at nand'yan ang mga mahal kong anime. May mga nakakasama ko everytime 💕💕💕 heart ❤️

Nigel's POV

Hi everyone! Nigel nga pala. I'm a model of an idols magazine. Hindi sa pagmamayabang pero sige iyayabang ko na din na may maganda akong pangangatawan at gwapong mukha. (Model pose)

"Oy Nigel!" Tawag sakin ni Carl kaklase ko.

"Oh pre?" Sagot ko.

"Kulang kami sa player ngayon baka pwede ka mag sub?" Nakangiting sabi nito.

"Oh sige. No problem" sagot ko saka itinaas ang kanang kamay para umapir.

Nasa gym na kami at nagwawarm up. Dati ko din kasing hilig ang basketball, kadalasan kase pag P.E. volleyball ang ginagawa which is medyo maganda din naman.