Chapter 17 (Mutsumi's Duel)

10 3 1
                                    

        Shunya's POV

         Lumapit sakin sila Nigel para kausapin ang kapatid ko. Hindi ko alam pero sumang-ayon ako. Inabutan ko ang kapatid ko sa locker room kung saan nag-aayos ito ng gamit.

        "Nii san" tawag ko sa kanya at tumingin naman s'ya sakin.

         "Oh, yes Shunya?" Sagot nito.

         "If you're just playing, please stop playing with Kaeri" diretsong sabi ko.

        Ngumisi lang ito at tuluyang humarap sa akin.

        "What if I'm not playing? What if I'm serious? You know that I can get anything I want right? 😏" nakangising sabi nito.

        "W-well...." wala nakong maisagot.

          "Hora! UFO ga aru! (Look! There's a UFO!)" Sigaw nito sabay turo sa may bandang likuran ko at napalingon naman ako.

         Nang makalingon nako ay hinila n'ya ko papasok sa loob ng locker at saka inilock iyon at tinakpan ng tape ang lahat ng butas na pwedeng daanan ng liwanag.

        "You're really easy to fool Shunya, how's it supposed to have an UFO here? Hahaha 😂 Ja ne! (Bye!)" Sabi nito at wala nakong nadinig pang bakas na nasa loob pa s'ya ng locker room.

         Sobrang dilim sa loob ng locker, ni walang liwanag. Hindi ko maigalaw ang katawan ko. Parang nuon lang...

         **SHUNYA'S CHILDHOOD FLASHBACK (CHRISTMAS on Hamamatsu Japan) **

          "Woooah! Sore wa Nagoya Castle desuyou? Ii ne (woooah! That's Nagoya castle right? It's soo good) 😊💕" nakangiting sabi ni kuya habang nakatingin sa isang magazine ng mga Japanese Castle.

          "Hontou dayou! (Yes really!)" Sagot ko naman. Mahilig kasi talaga kaming magkapatid sa mga historical figures kagaya ng Nagoya Castle.

        "Santa! Santa! Nagoya Shiro o onegaishimasu😌 (Santa! , Santa!please give us Nagoya Castle😌) " hiling namin bago matulog.
Kinabukasan...

       "Yatta! (Yey!)" Sigaw ko dahil natanggap ko ang Hiniling namin na Nagoya Castle pero nakita kong malungkot si kuya.

       "Doushita no? Niisan? (What Happened Big bro?)" Tanong ko.

        "Nagoya no kawari ni Osaka Shiro o te ni iremashita😭 (I got Osaka Castle instead of Nagoya😭) " sagot nito. Ayokong malungkot si Kuya kaya ipinapalit ko sa kanya ang sa akin.

       "Kore! Watashi to koukan suru😊 (here! Exchange with me😊)" I said habang iniaabot ang box ng Nagoya Castle.

      "Doushite? Anata mo sore ga suki desuka? (Why? You like it too right?)" Tanong nito.

       "Shikashi, boku wa anata ga shiawase da (but I rather you be happy)" sagot ko.

       "Usotsuke!! (Liar!) Anata mo sore ga suki desu! (You like it too!)" Galit na sabi nito.

      "Chigauyou! (You're wrong!)" Sigaw ko pero hinila n'ya ko saka dinala ako sa store house na nasa likod bahay saka ikinulong doon.

       "Mitome rare nai made, boku wa anata o kaihou shinai dayou! (Until you don't admit it, I will not set you free!)" Galit na sabi nito saka iniwan ako sa madilim na lugar na yon hanggang sa nakalimutan na n'yang nadoon ako hanggang kinabukasan.

My Otaku Girl (COMPLETED)Where stories live. Discover now