My Otaku Girl (COMPLETED)

Chapter 13 (The Cursed Island)

Shunya's POV

Nagising akong nakayakap kay Kaeri that time. Naalala kong s'ya nga pala ang una kong naisip na sagipin...

"Kaeri-san? Kaeri-san!" Pagtawag ko sa kanya habang tinatapik-tapik ang mukha niya pero hindi pa din s'ya nagkakamalay.

"I guess, I have no other choice. I need to do the mouth to mouth resuscitation.." Sa isip ko.

Handa na kong ilapat ang mga labi ko noon kay Kaeri-san nang...

(Water squirts 💦)

"S-Senpai?" Malatang sabi ni Kaeri.

"I'm glad you're okay Kaeri-san 😊" I said while smiling.

Inalalayan ko s'ya patayo at nagsimula na kaming maglakad para hanapin ang mga kasama namin.

"Guys!!! Nand'yan ba kayooo? Guys!!" Salitang sigaw namin.

"Kaeriiii! Shunya!!!" Boses nila Carl at Nigel na nanggagaling sa di kalayuan.

"Andun sila!" Sabi ni Kaeri.

Naglalakad kami patungo sa pinagmumulan ng boses nayon pero wala kaming dinatnan na ibang tao.

"It's strange. I was so sure na dito nagmumula yung boses nila" sabi ko.

Hindi ko nadidinig na nagsasalita si Kaeri kaya naman lumingon ako sa likod at nakita ko s'yang nakahandusay sa baba.

"Kaeri-san!!!" Sigaw ko at agad ko s'yang nilapitan.

"Ang init mo..." sabi ko habang kasalukuyang nakahawak sa noo n'ya. Inaapoy s'ya ng lagnat ng mga oras na yon.

"I need to find somewhere to stay for a while..." bulong ko sa sarili ko dahil nagbabadya na naman ang madilim na kalangitan.

Buhat-buhat ko si Kaeri nang mapadako ang tingin ko sa isang maliit na may chimney type na bahay. Mukha ding walang nakatira dito.

"Wala naman to kanina dito aa? Well okay na siguro to habang nagpalalipas ng ulan." Sabi ko.

Binuhat ko s'ya papasok ng bahay at nakapagtatakang may mga gamit pa din dito. Sinimulan kong magsindi ng apoy sa may chimney para magpainit. Kinapa-kapa ko ang noo ni Kaeri at hindi pa din bumababa ang temperature n'ya at pansin kong ginaw na ginaw s'ya dala ng basang kasuotan n'ya.

"I'm sorry Kaeri-san, I promise I won't look" pikit mata kong inalis ang mga damit ni Kaeri maliban sa underwears n'ya.

Kinuha ko ang kumot na nakabalunbon sa isang sulok at niyakap ko si Kaeri habang nakabalot sa amin ang makapal na kumot. Ilang sandali lang ay muli kong kinapa ang noo n'ya at napansin kong medyo bumaba na ang lagnat n'ya.

"I'm really glad you're okay" sabi ko saka ko muling ibinalik ang damit n'ya nang matuyo na iyon. (Promise HINDI TALAGA KO TUMINGIN)

          Nigel's POV

                  Nag-iwan kami ng marka sa isang puno para naman may palatandaan kami.

               Nagdire-diretso lang kami sa paglakad pero may isang puno na naka-agaw pansin sa amin.

            "T-teka, diba ito yung markang ginawa natin??" Nauutal na sabi ni JM.

            "Impossible naman ata yun? Diretso lang naman ang nilalamad natin e" sagot ko. Totoo naman kasing diretso lang ang nilalakadan namin kagaya ng sabi ko kanina.

             "Yun na nga ang nakakapagtaka don diba?" Singit naman ni Sam.

            "Mukang naliligaw kayo aa?" Nagulat kaming lahat nang may magsalita mula sa likuran.