Chapter 15 (Shunya's Feeling and the new Student Teacher)

11 3 0
                                    

        Kaeri's POV

        "Aww" usal ko sa sarili ko habang nakaupo sa malamig na lupa.

         Nung nagtakbuhan kasi kami ay napaupo ako at nabitawan ko ang flashlight...

          "G-guys???" Sigaw ko habang kinakapa ko ang cellphone ko para gawing ilaw.

          Nang mahagilap ko na ito ay binuksan ko ang flashlight nito saka itinanglaw sa paligid at nakita ko si Shunya Senpai na nakatayo sa isang gilid at hindi gumagalaw. Nakatulala lang ito at walang imik.

         "S-senpai??" Nung tawagin ko s'ya ay saka lang s'ya gumalaw.

          "Ah, K-Kaeri-san" tugon nito.

          "May problema ba senpai?" Alalang tanong ko.

          "Iya, iya, iya (no, no, no) it's just that, when I was a kid I got trapped into our storage room and spend the night there. There's no light,its cold and there are noise coming from outside that I can't recognize if it is an animal or anything. It traumatized me" nanginginig na sabi nito.

             "But I can move if there is a little light😊" dagdag nito.

            "At talagang nagustuhan mo pang pumunta sa ganitong lugar aa? 😅😅" sa isip ko.

            "Gomene (sorry) I caused you too much trouble 😅" sabi nito.

            "It's okay senpai, ikou? (Let's go?) Maybe they were looking for us.😊" nakangiting sabi ko.

            Napansin kong hindi pa din s'ya lumalakad kaya lumapit ako sa kanya para hawakan ang kamay n'ya.

           "It's make you less anxious right? 😊let's go?" Sabi ko saka ko s'ya inakay pero hinila n'ya ko saka ako niyakap.

        Shunya's POV

            "Her hand was so warm😳" sa isip ko habang hawak n'ya ang kamay ko saka n'ya ako inakay pero kusang gumalaw ang katawan ko at niyakap s'ya.

          "S-senpai??" Nadinig kong sabi n'ya saka ko lang nalaman na nakayakap na pala ko sa kanya.

            "G-gomen (S-sorry) ! I just did that without thinking! 😣" sabi ko.

            "Are you that scary??" She asked.

             "Iya, iya, iya (no, no, no) hontou ni gomen (I'm really sorry)" I said.

             "It's okay 😊 if there was something that I can be of help, I will be happy to help😊" she said while smiling.

            I feel something in my chest that makes my heart tingle a bit. I think my cheeks are slightly making blush.

          "Oy! Kaeriiii! Shunyaaaa!! Andito ba kayo???" We heard a voice from not far away.

          "Maybe it's them! Oy!! Guys!! Andito kamiii!!" She answered back.

           "That's good! Mabuti naman at ligtas kayo, aa nga pala Shunya. Nakita namin dun yung treasure na hinahanap mo" Carl said while walking toward us.

          "Really? Okay let's go?" I asked.

            Nagsimula na silang maglakad pabalik sa treasure habang ako ay nagpapatihuli.

           "Is it what they said special Feeling?" Sa isip ko habang nakatingin lang sa kamay ko.

        Author's POV

My Otaku Girl (COMPLETED)Where stories live. Discover now