Princesspeach: przestań
Brained101: obiecaj, że nie odejdziesz!
Princesspeach: dlaczego miałbym?
Brained101: proszę
Brained101: błagam cię
Brained101: potrzebuję cię
Brained101: przepraszam za wszystko
Brained101: zrobię wszystko
Brained101: wszystko, tylko nie odchodź
Brained101: tylko ty trzymasz mnie przy zdrowych zmysłach
Brained101: duh
Princesspeach: przyznałeś to
Brained101: co takiego
Princesspeach: potrzebujesz mnie tylko po to, żeby nie oszaleć
Brained101: hyung, nie to miałem na myśli. potrzebuję CIEBIE
Brained101: naprawdę
Princesspeach: kogo tak właściwie próbujesz oszukać
Princesspeach: nie potrzebujesz mnie
Princesspeach: jedyne czego potrzebujesz, to żeby ktoś odpędzał ogarniające się szaleństwo
Brained101: ale hyung, ty nie sprawiasz, że ono odchodzi
Brained101: tak właściwie, to... tylko je umacniasz
Brained101: to wszystko właśnie przez ciebie
Princesspeach: ja też jestem na ciebie zły, też mi przyjaciel
Princesspeach: wiesz, mogłeś mi powiedzieć dużo wcześniej, że jesteś na mnie wściekły
Princesspeach: zaoszczędziłoby to nam obu całkiem sporo czasu
Princesspeach: a mi jeszcze więcej nerwów
Princesspeach: bo myślałem, że wybaczyłeś mi to, że odszedłem
Princesspeach: ale wygląda na to, że przez cały ten czas chowałeś urazę
Princesspeach: i pomyśleć, że wciąż się łudziłem
Brained101: nie to miałem na myśli
YOU ARE READING
Meteor | Satellite sequel || tłumaczenie
FanfictionWiem przecież, że niszczysz wszystko, czego tylko się dotkniesz. Jak mogłem kiedykolwiek być tak ślepy, żeby dopuścić cię blisko swojego serca?
