Bölüm-15 (YIL BAŞI ÖZEL BÖLÜM)

150 7 2
                                    

Uyandığımda yumuşak bir yatakta  yatıyordum. En son neler oldu, buraya nasıl geldiğime dair hiç birşey hatırlamıyordum. Yatakta yan tarafıma döndüğümde bana bakan tanıdık ela gözlerle karşılaşmak kafamı karıştırmıştı. En son baloda dans ediyorduk. Ne zaman ve nasıl buraya gelmiştik. Gözlerimi bir kaç kere kırpıştırıp açtıktan sonra yatakta doğruldum.

Zayn yatağın içinde değil üstünde ayaklarını uzatmış kollarını başının altında birleştirip uzanıyordu. Ben yatakta doğrulunca o da oturur pozisyona geçti. Eliyle dağılmış olan saçlarını karıştırdı. Bu daha da dağılmasına sebep oldu.Ama mükemmel bir görüntüydü. Yanıma yaklaştı "Günaydın küçük meleğim " diyerek tebessüm etti. Ah harıkaydı. O ufacık tebessümü bile kalbimin vücudumun her yerinde çarpmasına sebep oluyordu.

"Zayn burası neresi? Neden buradayız. Balo da ne oldu?" diye sorularımı arka arkaya sıraladım. "Dur güzelim. Önce kahvaltı yapalım bunları sonrada konuşabiliriz. Hem yarın Noel var. Sana çok güzel bir süprizim var. Noel'i hep birlikte kutlamak için plan yaptık çocuklarla" Plan yapmışlardı ama benim bundan haberim yoktu. Biraz sinirlenmiştim açıkçası. Benden birşeyler saklanması hoşuma gitmiyordu.

"Plan mı yaptınız?" diye tek kaşıma havaya kaldırarak sordum. Yüzün de endişeli bir ifade oluştu. "Evet neden? Hoşuna gider diye düşünmüştüm" "Evet haberim olsaydı belki hoşuma giderdi"diyerek meydan okudum. Ve yataktan kalktım. Üstümde dün giydiğim balo kıyafetim yoktu. Onun yerine tatlı siyah-lacivert polar pijamalar vardı. Bana ait değillerdi.Ayrıca dün gece üzerimi değiştirdiğimide hatırlamıyordum. Üstümdekilere baktım birden bunları zayn'in giydirmiş olabiliceği düşüncesi aklıma gelince utançtan kızardığımı hissettim.

Zayn de bunu anlamış olacak ki hemen açıklama yapma girişimin de bulundu. "Uhm justinle tuttuğumuz bu evde bir tane yardımcımız var. Üzerini ondan değiştirmesini rica ettik." Ona döndüm. Utancım yerini rahatlamaya bırakmıştı. "Ah teşekkür ederim. Ama neden sizin evinizdeyim." Zayn bir süre duraksadıktan sonra "Dün gece jack'i aramak için balodan çıktığında düşüp ufak bir baygınlık geçirdin. Bende seni buraya getirdim. Hem merak etme jack'in de bundan haberi var. Yanımda güvendesin küçük melek" Sözlerini o yamuk gülümsemesiyle tamamladı.

Evet jack'i aramaya gittiğimi hatırlıyordum.Ama nasıl bayıldığımı neden bayıldığımı hatırlamıyordum. Fazla içki de içmemiştim ki. Ayrıca neden jack'ten her şey için izin almam gerekiyormuş gibi konuşuyordu. Neredeyse 2 hafta sonra 18 yaşıma girecektim. En çokta merak ettiğim bana neden sürekli küçük melek diyordu. Tamam melek demesini anlıyordum ama küçük? Biraz saçmaydı doğrusu. Sanki aramızda yaş farkı vanmış gibi konuşuyordu.

"Jack'ten izin almam gerekmiyor zayn. Ayrıca bana neden küçük melek diyorsun?" Bu ani çıkışıma şaşırmıştı. "İzin alman gerektiği için habar vermedim mir. Merak etmemesi için haber verdim. Ayrıca melek demem de sorun mu var?"  Şimdi de o bana meydan okuyordu. "Hayır. Melek demende değil sorun. Küçük ne alaka?" Kafa mı saçma sapan şeylere taktığımın farkındayım ama ne yapabilirim. Ben böyleydim işte. Konuşulacak tartışılacak daha önemli meseleler varken ben en önemsizine kafamı takıyordum. "Belki de aramızda yaş farkı vardır. Belki de senden yüzlerce yaş büyüğümdür hah?" Bu sözlerine aralıksız bir dakika boyunca kahkaha attım. Ama onun kaşları çatıktı. Ciddimiydi bu çocuk. Tam uyanamamıştı heralde. Yada hiç uyumamıştı. Gülmeyi kesip ciddimisin der gibi suratına baktım. Beni kolumdan çekip yatağa yanına oturttu. 

IMMORTAL WARRIORSDonde viven las historias. Descúbrelo ahora