-Tamamlandı-
Siz: Sen şu an resmen engellisin oğlum!
Siz: Resmen ettiğim dualar kabul oldu!
Siz: Dizini kırıp iki dakika oturamıyordun evinde!
Siz: Oh olsun sana!
Siz: Şimdi çıtır onsekizlik olarak ağla telefonun başında!
Asaf:?
Siz: Birinizde atmay...
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Siz: Günaydın!
Siz: Bugün yaz kursunun ilk günü, uyandın mı?
Asaf: Evet şimdi kalkıyorum.
Siz: Çabuk hazırlan da okula gel. Gözüm gönlüm şenlensin!
Asaf: Ben sana ne diye hitap edeceğim?
Siz: İçinden ne geçiyorsa öyle hitap et.
Asaf: Adın olsa ne güzel olurdu değil mi?
Siz: Olurdu olmasına da yok işte ne yaparsın... Bu yüzden içinden nasıl geliyorsa.
Asaf: Tamam pes ediyordum, Bela'm olarak kaydedeceğim seni.
Siz:
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Siz: Okulda görüşürüz.
Telefonu cebime atıp küçük sırt çantamı alarak odamdan çıktım. Kapıda spor ayakkabılarını giyen Savaş'a doğru ilerledim. Okulun başlamasından hiç mutlu görünmüyordu ama sınava, basket takımından ayrılacak kadar da önem veriyordu. Sırt çantasını takıp kalktığı zaman beni gördü ve sırıttı. Sabah sabah özeneceğimi sananlara buradan sesleniyorum, yazın bile okula gitmek zorunda olduğunuz bir dünyada oturup da kıyafet seçemezsiniz arkadaşlar çünkü bu bir lükstür sizin için.
Parmak arası terliklerimi giyip aynadan son kez kendime baktım. Saçlarımı tepeden bir ev topuzu yapmıştım, özensiz ve kötü görünüyordu. Bu sıcakta ne makyajı, krem bile sürmemiştim. İnce askılı düz bir bluz ve okulda rahat etmem için capri giymiştim ki pantolon giyecek kadar da gerzekleşmemiştim.
"Bu ne güzellik bıcırık?" dedi yanağımdan makas alıp kapıyı benim için açarken.
"Ağabey bana bulaşma olur mu?" diye sordum ve ne kadar bulaşacağını bilsem de hayır demesini umut ettim. Hayatımızın bir parçası haline gelmiş maskemi çebimden çıkarıp taktıktan sonra "Sende tak." dedim.
"Apartmandan çıkalım, takacağım." dediğinde ses etmedim. Temmuz sıcağının tam orta yerinde çıkıverdik sokağa. Sıcağı toplayan asfalt resmen alttan alttan işkence ediyordu, attığım her adım sanki ayağımda terlik yokmuş gibi hissettiriyordu. Allah'tan zamanında en iyi lise olsun diyerek puanımızın yettiği liseye değil, eve yakın olsun diye mahalledeki liseyi tercih etmiştikte şimdi bir de otobüslerde sürünmeyecektik.
