Taking Revenge (Completed)

Revenge 6 (1.0)

Chapter 6

ALAS KWATRO na ng umaga bago ako nakauwi sa bahay. Nahihirapan rin akong makagalaw ng maayos dahil sa tumamang baril sa akin.

"Devi kaya mo paba? Baka kailangan na nating pumunta sa hospital?" pag aalalang sabi sa akin ni Tydeus.

Napakapit naman ako sa isang pader malapit sa gate habang hawak ko padin ang kanang dibdib ko.

"Don't mind me" huminga ako ng malalim "Tapusin mo nalang ang huling kalat" pagpilit ko sakaniya you sure? I can do it tomorrow maybe-"

"Makikinig kaba sakin o sasayangin ko pa yung dugo kong makipag away sayo?" napahawak na naman ako sa dibdib ko dahil kumikirot padin ang sakit.

"Pero-" napasama nalang ako ng tingin sakaniya.

Jusko lord santinong compassionate. A little more blood give me more.

"Oo na aalis nako. Pupuntahan-"

Lumayas nalang ako sa harap niya at hindi na pinakinggan pa ang sunod na sinabi niya. Mauubusan ka na't lahat ng dugo nakukuha niya pang magdaldal.

Jusko lord santinong compassionate.

Sa likod ako dumaan at hindi sa mismong harapan. Baka doon magkalat ang mga dugo galing sa katawan ko. Sinubukan kong tiisin na lakarin papunta sa likod ng pintuan malapit sa kwarto pati narin sa banyo ko.

Nasa loob na ako ng banyo ngayon at nakaupo. Ilang beses ko nang pinipigilan ang bawat paghinga ko. Kapag pilit kong tinatanggal ang bala na tumama sa kanang dibdib ko. Sa sobrang hirap ay napasigaw nalang ako sa sakit ng matanggal ko ang bala sa kanang dibdib.

"Tangina talaga!" I sighed.

"Sa dami ng pwedeng tamaan dibdib pa! Pwede naman sa kamay nalang, tangina talaga! Tangina!" kagat labi akong lumingon sa salamin "Tinuluyan ko nalang sana yung gago nayun!"

Ang mahirap pa, ako lang gagawa ng paraan para matanggal ko ang bala sa dibdib ko. Mabuti nalang din at may nakahanda na akong mga gamit, in case of emergency.

Pagewang-gewang akong naghahanap ng pwedeng panlagay sa sugat ko pero wala talaga akong mahanap. Hirap pigilan ng kamay ko ang pagtulo ng mga dugo mula sa katawan ko. My blood, would never stopped dripping. At kahit pigilan ng mga mata kong hindi pumikit ay kusa nalang din bumigay ang katawan ko.

BASANG-BASA ang mga mata ko ng magising ako. Ewan ko kung bakit, pero mukang umiiyak ako habang tulog. Wala akong matandaan sa panaginip ko basta nalang may mga luha ang mata ko.

Tanghali nadin pala. Pinunasan ko ang mga luha ko. Susubukan ko sanang umalis sa higaan ko pero bigla kong naramdaman ang sakit ng sugat ko. Doon lang ako nagulat ng makita ko si Kiro na nakasandal sa pader malapit sa pintuan, crossed arms.

"A good or bad morning, sa tingin mo?"panimula niya. He looks mad. But still, nakikita ko parin na may pag aalala sakaniya. Oo nga pala, may kasalanan ako.

"Get out of my room Kiro. I don't want to see your face here"and hindi ko rin expect na siya ang unang unang makikita ko pagka gising ko ngayon sa umaga.