Taking Revenge (Completed)

Revenge 13

Chapter 13

NAKATINGIN ako sa isang maliit na bintana habang pinagmamasdan ang ginagawa ng bata. She looks happy, But deep inside of her, It's not.

Nakikita kong kasama niya ang Mama at Papa niya. Habang ako ay pasimpleng nakasamasid lang sa gilid na pinapanuod silang tatlo. Huminto ang bata para lumapit sa Mama niya. Nanatili akong nakatingin.

"Ma pwede ko po bang makita si ate?"
kunot noo akong napaisip sa sinabi ng bata. She's finding her ate?

Itinaas ko ang nakababang salamin. Hindi nagsalita ang Mama nito kundi ngumiti lang at hinaplos ang buhok ng bata. Sunod na lumapit sa kaniya ang Papa nito para iharap sa kaniya.

"Come here baby" hinawakan ng Papa niya ang dalawang kamay nito "Emi ang ate mo wala pa eh, maghintay nalang tayo ha? Tatawag din sila" ngumiti ang lalake at tumingin sa asawa niyang babae.

Tatawag? Maghintay? Something's still fishy.

Tumigil ako sa pakikinig sakanila at tahimik na umalis sa pwesto ko. Pumasok ako sa loob ng bahay at sandaling isinarado ang bintana. Hindi ko alam kung napapansin ba nila ako pero sinisigurado ko lang na wala sanang kakaiba. Umupo ako sa isang kahoy na upuan at kinuha ko ang isang aklat na binabasa ko.

"My Cruel Ones"

Isang aklat/istorya na may malalim na kahulugan. Patuloy ko lang binabasa ang aklat na ito. Nasa ilalim ako ng bahay. Dito din ako madalas nagpupunta dahil mahilig akong magbasa ng mga aklat.

Natanong kodin sa sarili ko. Pang ilang ulit kona nga bang nabasa ang kwentong ito?

Isinarado ko ang aklat na hawak ko at inilagay ito sa maliit na mesang pabilog na kahoy. Iniayos ko ang upo ko at hinintay ang lalakeng pababa sa hagdan. Nakita kong dahan-dahan ang pagbaba ng mga paa niya at ako naman ay nakayuko lang na hinihintay siya. Nang makababa ito ay huminto ito.

"Long time no see, baby" saad ng baritong boses niya.

Dahan dahan kong inangat ang mga ulo kong tumingin sa kaniya. Wala akong panahon para titigan siya ng matagal dahil mauubos lang niya ang pasensiya ko. Sumeryoso ang tingin ko sa kaniya.

I cleared my throat "Stop calling me baby, I'm not your baby, Rehan"

Ngumiti ako sa kaniya at tumayo nadin para kunin ang aklat na binabasa ko kanina. Habang hinahanap ko ang dating lalagyan ng pinagkuhanan ko ay nagsalita siya.

"What should i call you then. Babe? Love?"
Tumaas ang kilay ko.

"I said stop" heard him chuckled. Pero pinanatili ko parin na seryoso ang muka ko.

Bawal kasi  kaming magtagal dito sa baba, mag iiba na naman ang reaksiyon ni Kiro pag nagkataon na malaman niyang may kasama na naman akong lalaki dito.

"Nevermind. Oh right, How are you?"
napahinto ako sa sinabi niya dahil eto na naman siya.

Kiro and Rehan have the same hobby, but I prefer Kiro more. Even if Rehan has mature enough.

Matagal nadin bago ko siya nakita. Matagal nadin bago ko siya nakasama ng kaming dalawa lang. Kahit sabihin kong malaki na ang pinagbago niya at mas naging mature na siya, it still can't change, na may kirot parin akong nararamdaman. Kahit ngayon na kasama ko siya. Inilagay ko nalang ang aklat sa tabi at humarap sa kaniya.

"These past few years, okay lang"
nakita kong ibinaba niya ang briefcase at ngumiti sa akin. Tinanggal ko ang salamin at inilapag iyon sa lamesa.

"Work. Do you have work?" pautal niyang tanong habang tumalikod siya at tumingin sa mga aklat "You know what baby—Devi, you didn't change at all"