23
"Jazz, tawagin mo na mga kapatid mo. Aalis na tayo." Sabi ko kay Jazz na nagbabasa ng libro sa sala. Napatingin naman sya sakin at inayod ang salamin nya.
"They are too excited. They're already outside with tatay." Sabi nya. Ay grabi sila.
"Ayos na ba mga gamit nila? Yung mga dadalhin?"
"Already pack up nay."
Ako nalang pala ang di ayos. Si Jules naman kasi! Sabi ko.kagabi mag aayos na ako ng gamit. Di naman ako pinakawalan. Ako naman tong si gusto. Ayan di nakapag ayos.
"Ganun ba? Tulungan mo na ngalang si nanay dito." Sabi ko. Tiningnan nya ako at agad na isinilid sa nagpack nya ang librong hawak nya at agad na tinulungan ako. Dala nya yung isang bag. Maliit lang naman puro pampersonal hygine lang namin ang naroon. Palabas na kami ng maabutan namin si Jules. Bitbit yung dalawang makulit.
"Bat umakyat pa kayo?"
"You're too slow kasi nanay." Si Jade na parang unggod na nakasabit sa braso ni Jules na tawa ng tawa.
"Baby. Baka wag masyadong sabitan si tatay. Mag da drive pa sya mamaya."
"But nanay. Tatay is so strong like elfman but he is handsome like Gray and you are Juvia." Hah ano daw!?
"I'll be Natsu!! Fire Dragon Roar!!!!" Di ko sila maintindihan...
"It an anime. Fairy Tail." Sabi ni Jazz. Ahhh ayun pala yun. Last week lang sabi ni Jade sya si Robin. Tapos si Jace si Luffy. One Piece yun diba? Tama ba??
"You really like Laxus!" Napailing nalang ako. Naloloka na talaga ako sa kanila.
"Tigil na. Halina kayo. Jules sila Arc?"
"They already there. Kasama si Lei. Safety precautions." Sabi nito. Huh bakit??
"Why?" Tanong ko. Dahil ba sa pagkakabaril kay Lei? Ngumiti lamang sya. Ano ba yan. Para namang kinakabahan ako.
"Wife. Walang mangyayaring masama." Sabi nito. Ngumiti nalang ako at sabay sabay na kaming bumana hanggang sa makarating sa private parking nya. Yeah. Lahat private sa kanya.
Sa isang Land Cruiser nya kami sinakay. Narito na lahat ng gamit namin kami nalang talaga ang wala. Nagsi sakayan na sa back seat ang mga anak namin. Nakagitna asual si Jade. Lagi naman hahaha. Binuksan naman ni Jules yung pinto ng passenger seat. Agad naman akong pumasok doon at sya naman ay sa driver seat. Excited naman yung mga bata. Syempre pati ako. Ngayon lang kami makakapag bakasyon na nandito si Jules.
"Ready??" Tanong ni Jules.
"We are born ready!!!" Sigaw nila. Natawa si Jules. Ako nakatahimik lang at tinitignan sila. Napaka saya ko. Akala ko di na to mangyayari.
Di ko mapigilang di mapaiyak. Napakabait ni Lord sakin kasi binalik nya sakin ang mahal ko. Binalik nya sa akin ang asawa ko.
"Wife!! Why are you crying??" Tanong ni Jules napating naman sakin yung tatlo. As in dumukwang pa talaga sila. Pinunasan ko ang mga luha ko at ngumiti.
"Wag nyo na akong alalahanin. Masaya lang ako. Masayang masaya lang ako." Sagot ko. Naramdaman ko nam ang niyakap ako ni Jules.
"Di na ulit mangyayari ang dati." Bulong nya saka ako niyakap.
"Kami rin!!"
"Mamaya nalang pag nasa airport na tayo." Si Jules. Tumango nalang ang mga bata at sya naman ay hinalikan ako sa labi.
"Mahal na mahal kita."
"Mahal na mahak din kita." Sagot ko. Sana. Sana talaga di nya mawala pa sakin.
