34
JULES
Nanlulumo ako habang nakikita ko tatlo kong anak na nasa sa magkakahiwalay na kama rito sa hospital kasama si Alex at Makkie na kapwa nagpapahinga. Tulala si Jade. Dahil daw sa trauma. Si Jace ganun din pero si Jazz tulog. Nagwawala sya pag gising. At ayun ang napakasakit para sakin.
Anong klaseng tao ang hayop na yun! Tuwing titingnan ko si Jazz di ko mapigilang sisihin ang sarili ko. Nagpabaya nanaman ako! Bakit di nalang ako! Bakit sila pa. Kaya ko lahat pero sila. Hindi! Ang babata pa nila!
"Sorry." Si Makkie na bugbog na bugbog at puro tahi nanaman. Di ko sya pwedeng sisihin alam kong ginawa nya ang lahat. Lahat sila.
"No need Mak. I know you did everything." Sabi ko. Napayuko naman sya.
"But it wasn't enough" Sagot nya. Napabuntonghininga ako at hinawakan ang ulo nya at ginulo ang buhok nya.
"It is. My son is alive. That's all matters." Ako matapos nun ay inalis ko na ang kamay ko sa kanya.
"Si tito Lander? Is he fine?" Si Jade. Napayuko ako. SI Lander.. Paano ko ba sasabihin ang nagyari sa kanya. Alam kong masasaktan sila lalo na si Jade.
"I saw how blood come out from his mouth when those evil human shot him. He smiled at me. Like his telling me that everything will be just fine. He protect me with all his life." Umiiyak na sabi ni Jade at nakayakap sa damit ni Lander. Talagang napamahal na sa kanila ang loko. Napatingin si Jace at pumunta sa kapatid at niyakap.
How can I tell Max what happen and how can I tell them what happen to their mother if they are both in this situation! They both need each other but how! Mas masasaktan sila pag nakita nila ang isa't isa!
"AAAAAHHHH!!! No, I kill them! I'm a murderer! Ahh! I kill them. Forgive me!" Sigaw ni Jazz. Mabilis ko syang pinuntahan at niyakap. Nagwawala nanaman sya.
"Shhh son, calm down. It's not your fault." Napatingin sya sakin at patuloy parin sa pag iyak. Awang awa na ako sa mga anak ko. Di nila dapat to nararanasan..
"But I killed them." Ito. Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.
"No baby, self defense and nangyari. No need to feel bad." Sabi ko. Tumango sya pero iyak parin ng iyak hanggang sa nakatulog ito habang yakap yakap ko. Di ko napigilan ang luha ko habang pinagmamasdan ang mukha nya. Napakalalim ng sugat nya para maghilom na walang peklat. Bata lang sya! Bata lang!!!! BAKIT KAYLANGAN NILANG GAWIN TO!
Maingat ko syang inihiga sa kama nya at hinalikan sa noo.
"We'll make them suffer as much as they did to us.. I'll make them regret the day they born." Sabi ko at lumapit na sa dalawa ko pang anak.
"Tatay's gonna do something. Don't worry THEY WILL PAY." Pangako ko at hinalikan ko sila sa noo sabay ag pagyakap ko sa kanila. Matapos nun ay lumabas nako ng kwarto na yun....
--------
MAXINE
(Kalunos lunos ang sinapit ng isang bata sa kamay ng tatlong lalaki kanina lang alas 9 ng umaga sa loob mismo ng eskinitang ito. Patay ang tatlong kalalakihan. Ayon sa naka saksi sa pangyayari ay hinahabol dae ng mga armadong kalalakihan ang isang lalaking may hawak na isang batang lalaki hanggang sa makapasok sa eskinita na ito kasunod noon ay ilang putok ng baril ang umalingawngaw. Kausapin natin ang si SPO1 Robredo. SPO1 ano po ba talaga ang nangyari?
Police: May isang bata at isang lalaki rin na nakita namin malapit sa station na may ka shoot out. Dugoan ang lalaking kasama nito at dinala nanamin sila sa pinaka malapit na hospital. Naawa kami sa batang lalaki dahil umiiyak ito at nanghihingi ng tulong para sagipin ang mga kapatid nya. Sa tingin ko ay isa ang bata dito sa sinasabi nya at kasalukuyang pinaghahahanap pa ang isa..)
