My Brother's Boyfriend

×46×

Helo bastart naber

Şimdi normalde oy sınırı dolmadı ama bu bölüm diğerinin devamı niteliğinde olduğu için attım. Yoksa atmam biliyorsunuz.

160 170 oya yaklaşmadan bana bb diyin. BİR DE YORUM ATIN ADİLER KONARIM TEPENİZE

Bir de artık geceleri telefonunu elime almıyorum o yüzden bölümler büyük ihtimalle sabahtan gelmeye başlayacak.

Soru da sorayım.

Hangi grupları stanliyorsunuz? Favori grubunuz var mı?

Evet yanlışlar varya eğer just look up to the sky enndd cryyyy fiyuww✌🥺

İyi okumalalallalalrr❤

Oturduğum sandalyeye biraz kıpırdanıp etrafa bakındım. Fazlaca rahatsızdım şu anda. Bayan Kim karşımda oturmuş sakince kahvesini yudumlarken ben birazdan yumurtlayacakmış gibi hissediyordum.

Konuşmak için buraya gelmiştik ama ben ne konuşacağımı bilmiyordum.

Bardağını masaya bırakıp bakışlarını bana çevirdiğinde nefesimi tuttum.

"Görüşmeyeli nasılsın?"

"İyiyim Bayan Kim, siz nasılsınız?"

Cidden, neydi bu anlamsız korku ve gerginlik hissi?

"Uzun süredir yoksun..."

Kafamla onu onayladım. "Evet bir takım sorunlar oldu."

"Dayın geri gelmiş. Doğru mu?" Bakışlarımı masadan kaldırıp ona çevirdim. Bunu nereden biliyordu. Taehyung'ın hiçbir şey bilmediğini varsayarsak Hoseok Hyung söylemiş olmalıydı.

"Hoseok bana olanları anlattı."

Bingo.

Yüzünde sinirli ya da kızgın bir ifade yoktu. Hatta endişeli bile görünüyordu. "Kötü zamanlar geçirmiş olmalısın."

Hafifçe gülümseyip iki yana salladım kafamı. O gerçekten iyi biriydi. Bu durumda bile beni düşünmesine inanamıyordum. "Önemli değil Bayan Kim, her şey geride kaldı."

"Taehyung ile konuşuyor musunuz?"

Sorguya çekiliyormuş gibi hissediyordum.

"Çok değil."

O manyak evime gelmişti.

Cevabımı duyduğunda kafasını eğip bardağına baktı. "Evden ayrıldığından beri onunla düzgün konuşamıyoruz."

Bakışlarımı çekmeden onu izlemeye devam ettim. Taehyung'ın evden ayrılmamasına şaşırmamıştım. Sevgili olduğumuz zamanda sıkça bahsederdi bundan. Babasıyla arası çok iyi değildi.

Neyse eğer şu anda geçmişi düşünürsem ağlardım. Başka şeylere odaklanmam gerekiyordu.

"Taehyung sen gittikten sonra gerçekten kötü bir ruh haline büründü."

Cümlesi yüzünden olduğum yerde daha da büzüldüğümde yerin dibine girmek istedim. Herkes beni suçlamaya hazırdı. "Bu durumda sana oğlumdan uzak durmanı ve hayatından çıkmanı söylemem gerekir."

Nefesimi tuttum. Ben Taehyung'ın hayatından çıkmak istemiyordum ki.

"Ama anlaşılan ikinizin de haklı olduğu noktalar var, o yüzden.." Derin bir nefes verdiğinde bakışlarım ona döndü. Yüzünde sakin bir ifade vardı. "Umarım her şey eskisi gibi olur."