My Brother's Boyfriend

×50×

Bazı amfoter boomerlara rağmen bölüm atmaya geldim onlar ağlamaya devam edebilirler.

Merhabaaa konuşmayalı uzun zaman oldu değil mi? Nasılsınız iyi misiniz?

Bana sormayın bilmiyorum teşekkürler.

Ama endişe etmeyin bebelerim. Unutmayın ki bana hiçbir şey olmaz.

Neyse gene konuşacak konum yok o yüzden tutmayayım sizi.

Bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol bol YORUM İSTİYORUM.

YORUM ATIN BAK

ATIN BAK YORUM

BAK ATIN YORUM

YORUM BAK ATIN

ATIN YORUM BAK

Atmayanın tepesine gudubet piç gibi çökerim. Hepinizden en az 20 yorum istiyorum.

Ağağa sizi tehtit etmeyeli uzun zaman olmuş özlemişim☺🥰

Yumuşamadım ama hala ciddiyim hrr🤬☠👺👹💣

Bu bölümü sevdim gibi oldu o yüzden sizde sevin tamam mı? Yoksa kapiş?

Yanlışlar varsa oturup kriz geçirene kadar ağlayacaksınız çünkü var ZAAAA

İyi okumalar köpek mamalarıcığımlar💜🧡

"Sonunda.." Gözümün altındaki hayali yaşı silerken tavana mutlu bir bakış atmış ve ellerimi göğsüme yaslamıştım. "Artık özgürüm."

Son sınavlarımı da vermiş ve resmi olarak sömestr tatiline girmiştim. Ah gerçekten rahatlamış ve mutlu hissediyordum. Okul gerçekten zordu. Açıkçası şu anda da nefes almaya vaktim yoktu pek ama yine de tatile girmiş gibi hissetmek istiyordum. "Özgür oldun ve buraya mı geldin yani?"

Yanımda söylenen bedene yandan bir bakış atmış ve kendimi koltuğa atıp ellerimi karnıma koymuştum. Sanırım acıkmaya başlamıştım. Ah bir pizza ne güzel giderdi şu an. "Hoseok Hyung iş gezisine gitti değil mi?" Kafamı ona çevirip sırıttım. "Seni koca evde yanlız bırakmak içimden gelmedi. Artık mutlusundur."

"Sen gelene kadar gayet öyleydim."

Kaşlarımı çattım. "Cidden neden bu kadar kaba olduğunu anlamıyorum. Artık beni sevmiyor musun?" Gerçi Yoongi her zaman böyleydi. Sizi sevdiğinde bunu direk olarak gösteremezdi ama siz bunu bilirdiniz.

Ama bazenleri cidden sinir bozucu olduğunu da kabul etmem gerekirdi.

"Jimin uğraşacak başka biri yok mu?" Homurdanarak bana baktığında omuzlarımı silktim. "Taehyung'ın dersi bitmedi. Chanyeol ile Baekhyun da eve eşya bakmaya gitmişler. Elimde sadece sen varsın."

Yüzüne yaklaşıp sevimli olduğunu düşündüğüm bir sırıtış kondurdum. "Ee pizza mı yesek?"

Bana yandan bir bakış attı ve koltuktan kalktı. "Hayır git evinde ye." Oflayıp önüme döndüm. Ne kadar da kaba biri olmuştu böyle? Şey aslında bilirsiniz Yoongi'ydi bu, bunda bir tuhaflık yoktu. Bu hâline alışmıştım.

Yarım saat kadar sessizce koltukta yattığımda çalan kapı ile kafamı kaldırmamış ve Yoongi'nin kapıya gitmesini beklemiştim. Yanımdan geçerken bana sinirle bakmış ve yastığı acımadan yüzüme fırlatmıştı. "Evimi ele geçiriyorsun bari bir işe yara." Söylenmesine aldırmadan yastığı yüzümden çektim. "Birini mi bekliyordun?"

Bana cevap vermeden kapıya gittiğinde doğrulup içeri baktım. Birkaç tıkırtıdan sonra kapı kapanmış ve Yoongi elindeki poşetle içeri girmişti. Dik dik ona baktığımda gözlerini benden kaçırdı ve poşeti havaya kaldırdı. "Pizza geldi kalk da yiyelim."