Lunar Academy: School For The Hunters

45. Pride

Nakangising tumayo si Helena at naglakad papunta sa harap ng pinto.

She glanced at us, hands behind her back. "Well of course, nakadepende pa rin sa inyo 'yan. Do what you want. See you in a month," sambit niya bago tuluyang umalis ng silid.

Naiwan kaming mga Grim Reapers sa silid at walang ni isa sa amin ang kumikibo. Tanging pagbuntong-hininga na lang ang naging reaksyon ni Gin nang tumayo na rin siya.

"You heard the Principal. Do you whatever you want. May pupuntahan lang ako," aniya.

Nauna siyang lumabas ng silid na tahimik na sinundan nina Elroy at Lemon.

"Magpapahinga na muna ako," walang ganang sambit ni August at lumabas na rin ito ng silid.

"Yeah, me too," dagdag ni Zeldrick na sumunod sa paglabas.

Naiwan kaming dalawa ni Law dito loob. Kanina pa siya walang imik dahil sa mga sinabi ni Helena.

"Law-"

"Mauuna na rin ako, hood," walang kaemo-emosyong sambit ni Law.

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang tumayo siya nang hindi ako tinatapunan ng tingin at lumabas ng silid. Tanging ako na lamang ang natira rito sa loob.

Nakabibingi ang katahimikan at bumaba ang tingin ko. Dahil wala rin akong balak na gawin dito ay lumabas na rin ako.

Sumalubong sa akin ang dalawang bilog na buwan na nakasilip sa bintana nang makalabas ako ng silid. Napabuntong-hininga ako sa mga nangyari ngayong araw. Sigurado akong pagod na rin ang mga kasama ko.

Helena's words must have hurt them... specially the new seniors.

I guess I should start doing something too. Because her words are not just for them—but for me too.

Naglakad ako sa mahabang pasilyo sa mansyon ni Helena. Malapit na 'kong kumaliwa sa isang pasilyo nang matigilan ako sa narinig ko.

"Anong meron sa'yo?" sambit ng isang pamilyar na lalaki.

"Meron sa'yo na wala sa akin?" dagdag nito.

Kusa akong huminto sa paglalakad. Natauhan ako kung sino ang nagsasalita—walang iba kung hindi si Law. Pasimple akong sumilip at nakita ko kung sino ang kinakausap niya. It's no other than the Deity, Cleofa.

"What do you mean?" marahang tanong ni Cleofa.

Napaismid si Law sa sinabi nito at nagbago ang ekspresyon niya. "Oi, oi. You're an heiress of Cronus like me right? Then why did I lost?" walang kaemo-emosyong sambit niya.

"You're just like me... we're just the same. So why?" pag-uulit ni Law.

Tumagal ng ilang segundo bago nakasagot si Cleofa sa sinabi niya.

"Why won't you ask yourself... ano ba ang meron sa akin na wala ka?" balik ni Cleofa kay Law.

Nagbago ang ekspresyon ni Law sa sinabi niya. Hindi kaagad siya nakasagot.

"Law, right?" muling sambit ni Cleofa.

"Law, do you have someone to protect?"

Cleofa glanced at Law. Nagsimula itong maglakad papunta sa bintana at tinalikuran ang lalaking kausap niya.

Kumunot ang noo ni Law sa narinig at agad na tumango. "Of course, I do!"

"Are you willing to do anything just for them?" pag-uulit ni Cleofa.

"Of course!" muling sagot ni Law. Unti-unting tumaas ang tono ng pananalita niya.

"Even if... you'll end up dying?"