EPILOGUE

1.4K 75 35
                                    

-Third Person's POV-

Madilim at may mangilan ngilang kulog ang nag hahari sa kalangitan, Nag papahiwatig na malapit ng bumagsak Ang malakas na ulan.

Maiingay at nag tatakbuhang mga Bata ang makikita sa paligid. Ang iba ay umiiyak dahil sa kulog na naririnig at Ang iba Naman ay tila walang pakealam Basta lamang ay makapag laro .

Sa kabila ng ingay at magulong paligid naro'n ang isang dalaga na tulalang nakatingin sa madilim ng kalangitan na may  paunti unti ng bagsak ng ulan.

Tila Hindi nito alintana ang nag kakagulong mga Bata , tila nahuhumaling Ito sa nakikitang kadiliman.

"Miss...misss!.." Natigilan lamang sya sa pag mamasid ng may humila sa laylayan ng kan'yang uniporme. Ngumiti siya ng matamis matapos Makita ang maliit at cute na bata, umiiyak na Ito.

"Bakit ka umiiyak Stacey?." Tanong nya at pinunasan Ang mukha ng Bata . Yumakap Ito sa kanya.

"I want to go home, Miss. I'm scared.." 

"Shhh...don't worry, you're mama will be here in a few minutes. Stop crying ,okay."  Dinala niya Ito sa kanyang desk at pinatahan .

Malalim na buntong hininga Ang pinakawalan nya ng makita Ang iba pang bata na nag kakagulo na. Isa Isa niya itong inalo at sinimulang kwentuhan upang malibang Ang mga Ito at mawala Ang pangamba sa kabila ng malakas na ulan at kumukulog na kalangitan.

Ilang sandali pa ay nag datingan na Ang mga magulang NG mga bata. Nag pasalamat Ang mga Ito at umalis na rin matapos patilain ang malakas na ulan.

"Miss, Watson..." Napapailing siyang humarap sa tumawag sa kanya.

"What mister, Dendiola?." Tila nauubusan ng pasensya ng dalaga . Kinatawa Naman iyon ng binata bago kinuha ang mga gamit ng dalaga at akbayan ito.

"Ikaw talaga napaka sungit... Nakoo, tumatandang dalaga kana talaga, tsk tsk." Agad siyang nakatanggap ng batok sa dalaga dahil sa pang iinis nito.

"Bitiwan mo nga ako!. Puro ka nalang pang iinis Ang panget mo naman!- asan na ba 'yong inaanak ko ? Mas gwapo pa 'yon kesa sa kaharap ko!" Mataray nyang ganti dito . Papalag pa Sana Ang lalaki pero nakita na nila mula sa kabilang dulo Ang tumatakbong bata hawak ng kaniyang ina.

"Titaaa!..." Niyakap niya Ito at kinarga sabay pa nilang binelatan si Arksie.

"Abaa! H'wag mong tinuturuan itong anak ko sa pag tataray mo, Matandang dalaga!." Agad na banat ni Arksie . Tinawanan Lang nila ito dahilan para mainis pa siya Lalo.

"Haay...hayaan mo na nga si Xine , Babe... Hindi siya tumatandang dalaga . May dalaw Lang 'Yan ngayon." Banat naman ng Asawa ni Arksie na kinatawa nila ng sabay ng tignan sila NG masama ni Xine.

"Alam mo Axel, nag papasalamat din akong kayo Ang nag katuluyan! Pareho kayong may sapak at mahilig mang inis!." Animoy gigil na palag ni Xine sa mag Asawa .

Natatawang kinuha niya Ang anak Kay Xine at binigay Kay Arksie na ngingisi-ngisi pa . "Bakit nga ba Hindi ka pa mag Asawa Xine?"  Tanong ni Axel sa mahinang tinig matapos banggitin Ang pangalan ng dalaga . "Almost six years na mula no'ng mawala siya,Xine..." .

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 05, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

King Of Hell UniversityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon