Chapter 38

1.3K 91 32
                                    

Chapter 38: Insecurity
Zanashi

A week before my due date, Denver took his paternity leave. Talagang hindi ako makapaniwala na makakasama ko siya sa loob ng dalawang linggo, walang trabahong inaatupag o pinagkakaabalahan.

Me and Denver sleeping beside each other, watching movies together, hugging, embracing, and kissing each other are like once in a lifetime moment. It's not that I'm complaining about his responsibility as a soldier, I'm just cherishing this moment while it lasts.

First day of his leave, he's no longer beside me when I woke up. I thought something urgent came up again but when I entered our kitchen, I saw him with his gray loungewear shorts and plain white shirt. Nakatalikod siya sa akin at mukhang may hinihiwa.

Until this very moment, I'm still not used to him wearing light clothes like what he's wearing right now. It's like his image with his uniform that compliments his authoritative personality is the only thing that's embedded in my mind and I love that. I love seeing him with his uniform.

"Someone's up this early, huh?" nakangisi kong wika sabay yakap sa kanya sa likod.

The hem of my satin silk nightwear slightly raised because of such movement. Wala ang mga kasamahan namin sa bahay. Ang mga security guard naman na tanging natira ay nasa labas ng bahay. Kaya naman, malakas ang loob kong gawin ito dahil walang makakakita.

He chuckled. "Husband duty, I guess?"

He placed the knife on kitchen top before he faced me. He wrapped his arm around my shoulder and sealed me with a soft kiss.

"Hmm.." he breathe. "The sweetest breakfast I've ever had."

I laughed. Balak ko sanang manatili sa tabi niya at panoorin siyang magluto pero hindi ko na ito naisagawa pa nang alalayan niya ako paupo sa dining chair.

"Don't stand if you won't do anything important," he ordered.

"Woah. Am I being scolded right now?"

"You're being protected right now, love."

"Denver, as far as I can remember, I'm pregnant but I'm still normal. Nakakalakad pa naman ako at nakakatayo pa kahit wala akong gagawing importante," irap ko pero sinunod pa rin ang gusto niya.

When I sat down, he locked me up by putting his palm on either side of my chair. Ang pagsagi ng kanyang mga daliri sa laylayan ng nightwear ko ay nagbibigay ng kakaibang kiliti sa sistema ko.

"That seems so heavy," sabay nguso sa tiyan ko. "Pero mabuti na lang may umumbok na sayo, di ba? Atleast," sabay baba ng tingin sa dibdib ko.

"Gago!"

Dahan-dahan niyang inakyat ang kamay niya patungo sa bewang ko at tumaas pa kaya bahagya akong napasinghap. His warm graze against my satin silk nightware is driving me crazy. Napahawak ako sa balikat niya at ang pagsagi ng binti ko sa binti niya ay hindi rin nakatulong.

He moved his face closer to mine and whispered, "I love it nonetheless."

Tinampal ko ang kamay niya bago pa ako tuluyang mawalan ng ulirat. Ngumuso ako para ituro ang kitchen top kung saan niya iniwan ang gawain niya.

"Nasaan na ang husband duty, hmm?"

"This should be first in the list, though."

Akmang ihahawak niyang muli ang kamay niya sa akin pero sinamaan ko na siya ng tingin. He backed off and raised his hands as if surrendering. "Alright, alright."

Pinapanood ko lang ang likod niya habang abala siya sa kanyang pagluluto. Maya't maya ang paglingon niya sa akin na tila ba kapag malingat siya'y bigla na lang akong mahuhulog sa upuan.

The Nation's OutcryWhere stories live. Discover now